صفحه نخست > بایگانی پرسش‌ها > مسائل اخلاقی
پاسخ به سوال در مورد مسائل اخلاقی
سوال:
سلام<br><br>یکی از دوستان جوان (حدود 19 سال) از حقیر سؤالی پرسیده که می‌خواستم از حاج آقا راهنمایی بگیرم. ایشان این‌طور برای‌م نوشته‌اند:<br><br>«یک اعتقادی دارم اونم اینکه هیچ عصبانیت و جو گیر شدنی یک لحظه نیست. و کسی که دچار چنین حالاتی بدون حد و مرز میشه اینطور نیست که حالا یه لحظه جوگیر شده باشه. بلکه این روح از مدتی پیش مریض شده و این فرد ناخودآگاه با طرز فکر و نحوه زندگی و یه سری رفتار و اعمال و ریزه کاری های دیگه ای به این نقطه رسیده [که به دیگران ظلمی بکنه].»<br><br>بعد دو ماجرا از خودشون نقل می‌کنند که در مقابل رانندگی بسیار ناشایست دیگران صبرشان لب‌ریز شده و نزدیک بوده کار به مشاجره و حتی زدوخورد برسد. بعد پرسیده‌اند:<br><br>«چه کنم که روحم اونقدر بزرگ شه که براحتی بتونم فراموش کنم. البته اونقدر هم کوچیک نیست و خدا رو شکر خیلی زود پاکشون میکنم.<br>الان از خدا چی بخوام (به قول شما)؟<br>رابطه این قضیه با اعتقادی که ابتدا گفتم.<br>رابطه با اینکه ارزش ادما به حرفای نگفتشونه .<br>در مقام مظلوم باید چه کرد؟»<br><br>لطفاً راهنمایی‌مان کنید. تشکر

پاسخ:
حجت الاسلام و المسلمین جاودان فرمودند: سلام علیکم و رحمة الله،
انسان مجموعه ای از اعتقادات و افکار – اخلاقیات و عادات است و رفتار و اعمال است اینها باهم تاثیر متقابل دارند. اگر اعتقادات صحیح و مستحکم باشد و اگر اخلاقیات تند نباشد هیچ عمل ناشایست از آدم سر نمی زند . بنابراین اگر روزی آدم عصبی شد و از حدود ادب و شرع پا بیرون گذارد این درگذشته او ریشه دارد و از ضعف ها و نقص های او ناشی شده است . این اولاً و ثانیاً اگر آدمی بکوشد می تواند نقایص خود را برطرف کند- همه دستورات عملی شرعی برای این است که اگر مداومت داشته باشد رفته رفته می تواند نقایص و عیوب را معالجه کند- پس در واقع همه کوشش آن دوست جوان این باشد که دستورات شرعی حرام و حلال و واجب بطور دقیق و پی گیر عمل کند اگر این راه ادامه یابد می توان امیدوار بود به آرزوی خودشان برسند.
ارتباط با ما
[کد امنیتی جدید]
چندرسانه‌ای
پرسش‌های برگزیده