پاسخ:
حجت الاسلام و المسلمین جاودان فرمودند: سلام علیکم و رحمة الله ، وقتی یک ارتباط حرام است و گناه و برای من ممکن است امربه معروف و نهی از منکر باید نهی از منکر را انجام بدهم هرقدر می توانم. لذا آن قدر که می توانم نهی کنم. باید نهی از منکر کنم. ارتباط دو نفر نامحرم با هم در تحت شرایطی جایز است مثل اینکه در یک موضوع کاملاً جدی سخن جدی و بدون غل و غش بگویند. مثلاً زنی به دکتر مراجعه کرده و فرزندش که مریض است نزد دکتر می برد و صحبت او درباره مریضی بچه است و کاملاً جدی است و ارتباط دو نفر نامحرم در تحت شرایطی حرام است مثل اینکه صحبت از حد معمولی خارج شده به خنده و شوخی و امثال اینها بکشد. چیزی که ممکن است بین شوهر و زن پیش بیاید. چنین چیزی گناه است و امر به معروف و نهی از منکر در صورت توانائی واجب است. مسئله هم روشن است و هیچ پیچیدگی ندارد.