پاسخ به سوال در مورد مسائل اخلاقی
سوال:
در هنگام درک لطایف و حقایق الهی در هنگام عبادات چگونه دریابیم که زاییده وهم است یا حقیقت است؟/ اگر در نماز هر از گاهی احساس کنیم که تمام وجودمان را خدا می بیند و قلبمان فشرده شود، در مقابل تخیلمان هستیم؟ چون در آن لحظات اگرچه شیرین است اما می شود به راحتی به چیز دیگری اندیشید./ چگونه بدانیم که خدایی که می پرستیم خدای حقیقی است یا خدایی که برای خود ساخته ایم؟/ اینکه اساتید می فرمایند، خوبست انسان در روز کمی به نفس خویش بیاندیشد، که از معرفت نفس به معرفت حق می شود رسید، یعنی به چه چیز نفس اندیشید؟ اینکه نفس از جسم جداست یا صفات نفس یا کارهایی که از آن صادر می شود؟ می دانم که خیلی پراکنده بود، ولی خیلی سوال دارم که نمی دانم چه کنم و چگونه مطرحشان کنم./ توفیقاتتان به فضل الهی هرروز بیشتر

پاسخ:
حجت الاسلام و المسلمین جاودان فرمودند:سلام علیکم و رحمة الله ، اگر بار گناه آدم کم باشد یا کمتر باشد ممکن است حالاتی نظیر آنچه میگوئید برای آدمی پیش بیاید. البته خوبست اما خیلی مهم نیست آدم اگر گناه را بطور کلی کنار بگذارد در غذا و معاشرت هم با مواظبت عمل کند. ممکن است حالات خوب واقعی برای او پیش بیاید. اما تا آن روز که همه چیز از اینگونه حالات حق و حقیقت باشد کمی طول می کشد. پس بنابراین قدر این حالات را بدانید. برای کسی نگوئید. بطور جدی در ترک گناه بکوشید. در غذا با کنترل و مواظبت عمل کنید هر چیزی و هر جائی غذا نخورید. تا مطمئن به حلال بودن و پاک بودن آن ندارید استفاده نکنید. معاشرت و حرف زدنتان را کاملاً مواظبت و کنترل کنید. انشاءالله فکر درست خود بخود خواهد آمد. مسئله نفس را هم رها کنید. این مسئله نیاز به زحمتهای بیشتر و طولانی تری دارد.
ارتباط با ما
[کد امنیتی جدید]
چندرسانه‌ای