سوال:
بسم الله.
سلام عرض میکنم خدمت حضرت استاد.
نزدیک به ۸ ماه هست که میخواهم حضوری با شما صحبت کنم اما واقعا نمیتونستم که حضوری این سوالات رو بپرسم،بی ادبی بنده رو ببخشید.
حاج آقا من الان پایه یک طلبگی هستم در یک حوزه بسیار بسیار اخلاقی در تهران درس میخونم،قبل از دوران طلبگی در دوره پیش دانشگاهی در دام چند دوست افتادم که مدام حرف از ازدواج موقت میزدند و من هم شرایط ازدواج دائم رو نداشتم و واقعا احتمال گناه بود و واقعا اذیت میشدم به همین خاطر با یک خانم متعه کردم.
این عملم یکی دوتا شبه شرعی داشت که بار ها حضوری و تلفنی از دفتر مرجعم در تهران و قم طی دفعات مختلف پرسیدم که همه گفتند مشکلی نداشته و صحیح بوده کاملا.
ولی نمیدونم چرا من دائما خودم رو گناه کار میدانم و فکر میکنم که خدا توفیقات رو ازم میگره و عذاب به من نازل میکنه و به فقر و امثالهم مبطلا میشم.
مشکل بعدیم هم اینه که واقعا حس میکنم یک سری از توفیقات ازم گرفته شده
مثلا فیض روضه خونی رو ازم گرفتن در صورتی که قبلش واقعا موفق بودم و توفیق نماز اول وقت و اشک هم ازم گرفته شده و مشکلات زیادی برام به وجود آمده خیلی زیاد.
دائما فکرم مشغول این موضوع هست که نزدیک ۸ ماه از آن میگذرد به طوری که
حتی نمیتونم درست درس بخونم ، مثلا تا مطلبی یا روایتی در مورد فساد و فحشا و گناه میبینم خودم رو مورد خطاب آن میبینم ،حتی نمیتونم درست عبادت و توسل کنم چون از امام زمان خجالت میکشم و خودم رو گناه کار میدونم و این استرس به طوریه که تمام بدنم دچار لرزش شده.
این موضوع رو جز شما با هیچ کسی در میان نذاشتم.
ازتون خواهش میکنم که به من بفرمایید چی کار کنم که فکرم آرام شود و توفیقات گرفته شده برگردد و این افکار رو چه طور از خودم دور کنم و چه طور در طلبگی موفق باشم؟
ازتون خواهش میکنم کمکم کنید.
التماس دعا.