شنبه، ۰۱ ارديبهشت ۱۴۰۳
پاسخ به سوال در مورد مسائل اخلاقی
سوال:
سلام علیکم.
حاج آقا، من در خصوص مراقبه نفس متوجه شده ام که حرف زده بنده با دیگران هرچند که گناه هم نباشد و در مورد امور روزمره با مثلا خانواده مثل خواهرها و برادرها یا همسالانم و دوستانم (مثل گپ زدنهای خانوادگی و صمیمی) و... این موارد تاثیر خاصی روی قلبم میگذارد که دقیقا نمیدلنم چیست. فقط بعد از این گفتگوها احساس خوبی ندارم و پشیمان میشوم. در ان موقعیت به نظرم میرسد که باید کمتر حرف میزدم و بیشتر سکوت میکردم و میشنیدم یا گاهی از مجلس بیرون میرفتم و دوباره به جمع برمیگشتم و همیشه این احساس ناخوشایند و پشیمانی را بعد از این چنین گفتگوهای صمیمانه که معمولا یکی دوساعت یا بیشتر میشوند پیدا میکنم. احساس میکنم نگهداری از دلم بعد از این مجالس سخت تر میشود و میل طبیعیم به مجالس اینچنینی از نوع منظم و زمان بندی شده است که بتوانم اختیار دلم را داشته باشم. و تازه بعد از این مجالس میل عجیبی به خلوت و ذکر برای توجه بیشتر پیدا میکنم. مثلا گاهی اخر شب کمی مینشینم ذکر میگویم یا نمازی میخوانم . میخواستم از حضرت عالی بپرسم آیا این احساس من طبیعی است یا وسواس دارم؟ و اگر توصیه ای حضرت عالی دارید بفرمایید.
و مورد دوم این که حاج اقا من خیلی میل به مراقبت نفس دارم وبه لطف و فضل الهی تلاش میکنم در این خصوص فقط یک راهکار منظم و برنامه ریزی شده را بلد نیستم لطفا راهنمایی بفرمایید. متشکرم
سلام علیکم.
حاج آقا، من در خصوص مراقبه نفس متوجه شده ام که حرف زده بنده با دیگران هرچند که گناه هم نباشد و در مورد امور روزمره با مثلا خانواده مثل خواهرها و برادرها یا همسالانم و دوستانم (مثل گپ زدنهای خانوادگی و صمیمی) و... این موارد تاثیر خاصی روی قلبم میگذارد که دقیقا نمیدلنم چیست. فقط بعد از این گفتگوها احساس خوبی ندارم و پشیمان میشوم. در ان موقعیت به نظرم میرسد که باید کمتر حرف میزدم و بیشتر سکوت میکردم و میشنیدم یا گاهی از مجلس بیرون میرفتم و دوباره به جمع برمیگشتم و همیشه این احساس ناخوشایند و پشیمانی را بعد از این چنین گفتگوهای صمیمانه که معمولا یکی دوساعت یا بیشتر میشوند پیدا میکنم. احساس میکنم نگهداری از دلم بعد از این مجالس سخت تر میشود و میل طبیعیم به مجالس اینچنینی از نوع منظم و زمان بندی شده است که بتوانم اختیار دلم را داشته باشم. و تازه بعد از این مجالس میل عجیبی به خلوت و ذکر برای توجه بیشتر پیدا میکنم. مثلا گاهی اخر شب کمی مینشینم ذکر میگویم یا نمازی میخوانم . میخواستم از حضرت عالی بپرسم آیا این احساس من طبیعی است یا وسواس دارم؟ و اگر توصیه ای حضرت عالی دارید بفرمایید.
و مورد دوم این که حاج اقا من خیلی میل به مراقبت نفس دارم وبه لطف و فضل الهی تلاش میکنم در این خصوص فقط یک راهکار منظم و برنامه ریزی شده را بلد نیستم لطفا راهنمایی بفرمایید. متشکرم
پاسخ:
سلام علیکم و رحمة الله ،
1- اگر اندکی قلب آدم پاک شده باشد از کار بیهوده احساس ناراحتی خواهد کرد که هم طبیعی است و هم صحیح است. باید کاملاً کنترل شده و حساب شده در چنین جلساتی شرکت کنید بلکه هر معاشرتی باید کنترل شده و حساب شده باشد حرفهایی که می زنید و می شنوید همچنین باید همه حساب شده به معنای اینکه باید لازم باشد این حرف، تا زده شود، در این صورت دیگر این مشکلات را نخواهید داشت.
2- خود مراقبت یعنی برنامه داشتن یعنی من هر کاری می کنم رضای خدا را در نظر دارم، اگر چنین چیزی در زندگی آدم حاکم باشد به همه چیز و همه جا انسان می رسد.
كليه ي حقوق براي پايگاه اطلاع رساني آیت الله محمد علي جاودان محفوظ است
هرگونه كپي برداري از مطالب سايت براي مقاصد غير اقتصادي فقط با ذكر منبع(www.javedan.ir) بلامانع ميباشد .
هرگونه كپي برداري از مطالب سايت براي مقاصد غير اقتصادي فقط با ذكر منبع(www.javedan.ir) بلامانع ميباشد .