سوال:
بنده تا زمانیکه در خانه پدری بودم به بهانه های مختلف رفتار مناسبی با پدر و مادرم نداشتم.هر چه هم سعی کردم نتوانستم آنطور که باید بر خودم مسلط شوم. الان هم چندان تسلط بالایی برای رفتار خیلی خوب با همسرم ندارم و کلا طوری شده ام که با اندک چیزی به هم میریزم و اعتراض میکنم. جدا از آن هم کلا وجودم را اضطراب میگیرد(به بهانه های مختلف مثل دیر شدن کارها)طوریکه حس میکنم چندان پیشرفت اخلاقی متناسب با فضائی که برایم مهیا بود نداشتم و میترسم از اینکه این منجر به کفران نعمت شود. لطفا بنده را راهنمایی فرمائید