سوال:
بسم الله الرحمن الرحيم اينجانب دانشجوي کارشناسی ارشد رشته ی فقه و حقوق دانشگاه فردوسی مشهد از شما یک سوال دارم : بنده منابع فقهی و کلامی و نحوی و صرفی را چه منابع اهل سنت و چه شیعه ی امامیه اثنی عشریه ایدهم الله تعالی را گشتم ولی حتی یک روایت و بار دیگر عرض می کنم یک روایت را پیدا نکردم که ذکر يا طيهور و يا طيهار در آن موجود باشد همچنین حقیر تمام کتب صرفی را جستجو کردم و همچنین کتب لغت را ولی برای ماده طهر چنین مشتقاتی پیدا نکردم و می دانیم استعمالات شارع مقدس به زبان عربی فصیح و مبین وبه همان زبانی که تکلم می شده می باشد البته در اوج فصاحت چطور ممکن است رسول مکرم صلی الله علیه و آله یا ائمه هدی سلام الله علیهم از لغت شاذ ویا نعوذ بالله لفظ مهمل برای ذکر خداوند متعال استفاده کنند(البته هنگامی که به عربی تکلم می فرموده اند نه غیر آن زبان)در حالی که آنان افصح المتکلمین هستند و از لغات شاذ ویا مهمل استفاده نمی کرده اند کما ذلک ظاهر فی اقوالهم و احادیثهم؟ آیا شمااین ذکر را معتبر میدانند یانه؟ اگر شما سندی و یا روایتی دارند استدعا دارم از محضرتان برای بنده روشن نمایید ویا بفرمایند چنین اوزان و مشتقاتی در لغت عرب وجود دارد یا نه؟ آیا شما خودتان این ذکر را معتبر می دانید؟ با تشکر والسلام علیکم و رحمة الله