سوال:
با سلام. من ۵ سال پیش ازدواج کردم و وقتی مادرم میخواست برام جهاز بخره برای برادرم خونه خریده بود تهران!!! بخاطرش کمی به قرض افتاد که باید زودتر تصفیه میکرد. من ازونجایی که آدم قانعی هستم و ملاحظه پدر مادرمو همیشه میکنم به ارزونترین چیزها قناعت کردم. قرض مادرم تصفیه شد و بعد ازون خواهرم ازدواج کرد و دست روی گرونترین چیزها میگذاشت. مثلا مبل ۲۵ میلیونی. و مادرم براش خرید !!!!!!!! بماند که یه جشن مفصل عقد براش گرفت که ۱۵ تومن فقط پول شام شد. من از این کار مادرم بسیار ناراحتم. چرا که من ملاحظش رو کردم در حالی که خواهرم میگفت چرا برای داداش خونه خریدن من سرم کلاه میره. تز مادرم اینه که برای دختر باید جهاز داد برای پسر خونه. در حالی که برادرم تهران تمکن مالی خوبی داره و هنوز مجرده و حقوق ۵ میلیونی داره تهران. ماشینم براش خریدن. خود مادرم همیشه عنوان کرده که هیچ کدوم مثل تو دلسوز من نیستند و تا تو هستی خیالم راحته. اما حاج آقا همیشه به حرفه نه به عمل. ضمن اینکه بگم ما سه فرزند هیچ فضیلت و برتری خاصی که توجیه تبعیض مادرم باشه به هم نداریم. فقط ناراحتم که جواب دلسوزیه من اینه؟ حاج آقا خونه من خیلی سادس در حالی که خونه خواهرم خیلی زیباست. آیا واقعا جواب ملاحظهٔ پدر مادر اینه؟ من بسیار ازین موضوع سرخورده و رنجیدم.