سوال:
راستش چند وقتیه قصد حوزه علمیه قم رو کردم. با این که خانواده کاملا مخالف این قضیه بودند و می گفتند همون دانشگاه رو ادامه بده ( من مهرماه 1390 میرم ترم سه رشته اقتصاد نظری ) با پافشاری اون ها رو مجاب کردم که بریم قم. با این که از مهلت ثبت نام حوزه گذشته بود گفتم شاید یه فرجی بشه. اما با رفتن به قم هم جوابی نگرفتم. چون اولا مهلت ثبت نام تموم شده بود وظرفیت ورودی های امسال قم پر شده بود و از طرفی من خیلی علاقه داشتم که حوزه علمیه معصومیه (س) درس بخونم که گفتند نیاز به مدرک لیسانس داره. اما با مراجعه پذیرش فهمیدم که اگه امسال ثبت نام کنم و از دانشگاه انصراف بدم بدون آزمون ورودی و فقط با مصاحبه می تونم وارد حوزه علمیه ادیب العلم قم بشم. <br>پس از بازگشت از قم در کتابخانه مسجد محله مان کتابی در مورد شرح لمعه باب نکاح- طلاق دیدم و یکه خوردم . چون مباحث اون رو سنگین و به دور از طبع خودم دیدم.و خواستم تصمیم دیگری برای تحصیل علم بگیرم . چون هدف من از کسب علم سیر الی الله بود خودم رو مجاب کردم که فقه و اصول واجب کفایی اند ووقتی یکی تو دور و اطراف این ها رو وارد باشه وظیفه از دیگران ساقط میشه. راستش عاشق بحث های مربوط به طب و نجوم ( در حد پیدا کردن تاریخ وساعات و جهت قبله ) و فلسفه صدرایی و عرفان هستم و با خودم گفتم شاید بهتر باشه تو همین زمینه ها به استاد اهل فن رجوع کنم و زیر نظر اساتید و خارج از محیط حوزه به یادگیری این دروس بپردازم..اما باز هم تو تصمیمم مردد و دو دل هستم. می خواستم از شما کمک بگیرم و ببینم راه درست برای رسیدن به خدا مثل راه هایی که عرفا رفتند چه راهیه و تو این راه باید چه اقداماتی انجام داد. آیا حتما باید دروس حوزه های علمیه رو خوند ویا نه و اگر باید خوند چه دلیلی داره و لزوم مطالعه هر یک از دروس زبان و ادبیات عرب و منطق و فقه و اصول چیه ؟ و بهترین راه و مطمئن ترین راه واسه رسیدن به هدف خلقت انسان ، واسه رسیدن به خدا ، واسه رسیدن به جایی که انسان غیر خدا نبینه و خواست خدا بشه خواست بنده ی خدا چه راهیه ؟ و تا چه حد خواندن دروس حوزه های علمیه مورد توصیه بزرگان می باشد؟ با تشکر استان مازندران- شهرستان قائمشهر