سوال:
سلام
عذر میخواهم از اینکه مصدع اوقات میشوم.
من در رشته ی ریاضی تحصیل میکردم و علاقه هم داشتم.اما ۲ سال آخر دچار افت شدید تحصیلی و ناراحتی روحی شدم که هنوز هم بعضی آثار آن درمن باقی است. توانایی ام در درس خواندن از بین رفته بود و با اینکه استعداد و علاقه ی خودم را میدانستم ، نه میتوانستم درس بخوانم و نه همان مقدار کم درس هایی که میخواندم در من اثر میکرد. چیزی در دلم میگفت که باید این رشته تحصیلی را رها کنی، اما مشاورین و پدر و مادر میگفتند که این از کوتاهی و تنبلی من است و القای باطل است . به طوری که در کلاسی که من درسال های اول دبیرستان شاگرد اول بودم، به عنوان تنبل ترین دانش آموز شناخته شده بودم. در آخر تصمیم گرفتم که راهم را ادامه دهم و گذشته را فراموش کنم.اما فشار روحی و شرایطی که هیچکس آن را درک نمیکرد، باعث شد تصمیم به استخاره بگیرم.
با حجه الاسلام قاضی زاده در قم تماس گرفتم و ایشان استخاره گرفتند.بد آمد.
ناراحتی روحی بیشتری پیدا کردم ، چون نمیتوانستم به استخاره عمل کنم و این رشته را رها کنم.
به هرصورت کنکور دادم ، با رتبه ی نه چندان خوب، وارد رشته ی معماری شدم، تا به خاطر هنری بودن و دور بودن از فضای ریاضیات، بتوانم بگویم به استخاره ام عمل کردم.
اما باز در این رشته ، با اینکه پا به پا ی دیگر دانشجو ها پیش میروم و استادان هم نظر مساعدی دارند و رشته را کمابیش دوست دارم، باز هم آن صدا های درونی در ساکت نمیشوند و باز هم فکر میکنم در جای اشتباهی هستم و اینکه دقیقا باید چه کنم، مرا یک لحظه رها نمیکند. هیچ کس هم هیچ درکی راجع به شرایط من ندارد. هیچکس نمیتواند کمکی به من بکند و همه مرا به کوتاهی متهم میکنند.
دوباره به فکر استخاره افتاده ام .شاید روانم آرام تر شود.
نمیدانم دقیقا چه کار باید بکنم.
نمیدانم این ندای درونی درست است، یا از طرف شیطان و برای تلف کردن عمر و وقت من است.
به نظر شما استخاره در اینجا صحیح است؟
ممنون میشوم اگر کمک یا راهکاری به بنده بدهید.





از این شرح حال بسیار طولانی عذرخواهم.
و پیشاپیش تشکر و سپاس فراوان .