سوال:
سلام عليكم. پسري 20 ساله دارم كه اخيرا از تنهايي و عدم پذيرش مناسب از سوي همكلاسي هايش بشدت ناراحت و افسرده است. و البته از بچگي هم خيلي اهل دوست و رفيق نبود. البته بقول خودش با همه دوست است ولي با كسي بطور مشخص صميمي نيست كه بتواند اوقات فراغتش را با او بگذراند و وقتي هم با يكي از انها قرار مي گذارد بقول خودش مي پيچانندش. و از اين بابت خيلي احساس تنهايي مي كند در ضمن برادري هم ندارد و دو خواهر دارد و در بين فاميل هم هم سن و سالي ندارد. چند شب پيش خيلي متاثر و گريان بود و مي گفت از اين وضعيت كه تنها به سينما يا تئاتر برود و همراهي نداشته باشد خسته شده و مي خواهد خودش را بكشد. خواهش مي كنم مرا راهنمايي كنيد.