سوال:
باسلام
استاد ببخشید .بنده بخاطر اینکه تو جمع دوستام همه اشون با دختر رابطه داشتن.همیشه فکر میکردم یه ضعفی و نقصی دارم که دلم نمیخواد ارتباط داشته باشم با دختر.ا و از خدا میخواستم که خدا یه دختر خوب نصیبم کنه.ینو با یکی از خانم های اقوام مطرح کردم.که شوهر هم داره.و اون بنده خدا نمیدونم روی چه حسابی اون بنده خدا بصورت دیوانه وار عاشق من مجرد شد.و ارتباطمون هم به جاهای باریک کشید.تا حدی که اون بنده خدا همیشه از من درخواست زنا میکنه.ولی من قبول نمیکنم.حالا هر کاری میکنم هم بخاطر تجرد و هم بخاطر تنهایی خودم نمیتونم اون بنده خدا رو فراموش کنم.با علم به قبح گناه ارتباط با زن شوهردار..اون بنده خدا هم چون فامیل نزدیک هستیم .زیاد همدیگه رو میبینیم.ول کن نیست.وتقاضای همه نوع ارتباط رو داره از من.خواستم ببینم چیکار کنم که همه من هم اون بنده خدا همدیگه رو فراموش کنیم