سوال:
باسلام،بنده حقیر در موضعی گیر کردم که اگر با درنظر گرفتن تمام جوانب راهنمایی ام کنید تا ارامش بگیرم تااخر عمر دعاگویتان خواهم بود ، پدرم معتاد است و جدا از ما زندگی میکند،مادرم شاغل و خرج من و خواهرکوچکم را می دهد.یک سال قبل با پسری آشنا شده و‌به خواستگاریم امدن که شش سال از من بزرگتر هستندو بچه طلاق هست،ایشون عهده دار مالی زندگیشان بوده و بعد از ازدواج مادرش تصمیم به ازدواج گرفته،خانواده من به خاطر اینکه تا این سن هیچ اندوخته و‌کار ثابتی نداره مطلقا مخالفت شدید کردن.دلیل بعدی اینه که پدرومادرش سر مسائل خساست و محدودیت ایجاد کردن توسط پدر طلاق گرفته ان.از اونجا که بررسی وتحقیق کردن،موردی نداشتن ولی ایشون سعی بر جلب رضایت خانوادم داره ولی مسئله ی دیگه ای هست کخ هردو مذهبی هستیم ولی ایشون باید حتما کوه برن.هفته ای یکبار برنامه ی کوهنوردی دارن برا اینم هزینه میکنن و برای جلب رضایت خانوادم از این کار صرفنظر نمیکنن تا بتونن خانوادمو راضی کنن از همه مهمتر به پوشش من هم ایراد میگیرن که یک تارمو هم نباید دیده بشه ، خب من اینو قبول کردم ولی خودشون با گروه ها که کوه میرن دختر هم دارن،منم موافق این کارش نیستم.همیشه میگن‌اگر تو باشی باهم خواهیم رفت و‌من با دخترها کاری ندارم.کلا میگه حرف حرفه من باشه به من‌اعتماد کن و‌حرفامو گوش کن.بین دو احساس متفاوت گیر کردم‌.همه جور فکر سرم میاد که مبادا در اینده همچنان کوه بره و‌کسب درامد نکنه و یا توجهی به بچه و زنش نکنه و یا تو‌این گروه ها گرفتار دختر دیگه نشه و .... وقتی بحثشو‌میکنم یا طفره میره از جواب دادن و یا میگه که زن عاشق باید به پای خوبی و بدی همسرش باشه منم براش کم نمیذارم.ولی دلم دائم با خودم کلنجار میره.ازطرفی ما جز این ها مشکل دیگه ای نداریم که حرف خانوادم هم یکم غلیظ تر از حرف من هست.من سخت شرایط ازدواجی برام پیش میاد.سن ازدواجم می گذره سخت موردی مورد پسندم واقع میشه.به خواستگاری های سنتی امروزه هم اعتمادی نیست همه. فقط دنبال شرایط مالی خوب هستن