سوال:
سلام علیکم
آیت الله سیستانی یکی از مهمترین محرمات را یأس شمرده اند:«اليأس من رَوح الله تعالى، أي رحمته و فرجه»
اما عبارت «ای رحمته و فرجه» را توضیحی نداده اند. این فرجی که میفرمایند تا چه حدش لازم یا حتی خوب است؟ اینکه یک نفر با وجود تمام شرایط ظاهرا نامناسب امید به یک خیری داشته باشد همیشه مطلوب است؟ اینکه در این نظام اسلامی که فساد واقعا زیاد شده است آدم انتظار داشته باشد که فرجی حاصل خواهد شد، این لزوما چیز مطلوبی است؟ یا حتی در مسائل فردی مثلا حسابی معلول شده امیدوار باشد همسر خوبی نصیبش شود