سوال:
سلام حاج آقا.از شما میخوام جواب این سوال،این درد ،این نداشتن نعمت رو بدید.دختری همچون بنده،که خود به شرح حالم واقفم؛در صورت نیاز داشتن به ازدواج،در صورتی که از داشتن پرده بکارت محروم باشد و هیچ محرم دلی را نیابد که حال پریشان خود را به او بگوید تا کمکی کند.و پشتوانه ای برای خود نداشته باشد،و از ترس ریختن آبروی خانواده ،همیشه در نگرانی باشد،بجز پناه بردن به خدا و حکمتش،چه می تواند بکند؟خدا را شاکرم از این جهت که این مسأله را برای بنده خواسته.اگر این نبودن برایم نبود،چه بسا خداترس نمیشدم.پاکی را دوست دارم.و باور دارم که جهاد با نفس ،جهاد اکبر است. با این وجود بنده قدیسه و راهبه نیستم،چطور به ازدواج فکر نکنم وقتی درون سینه ام شوق مادر شدن دارم؟! کدوم خصوصیت خودم را تقویت کنم تا این نداشتن،زندگی طبیعی مرا مختل نکند؟ مگر پاکی تنها داشتن آن می باشد؟ چگونه از خداوند کمک بخواهم؟این درد مرا تسکین دهید. سپاسگزارم.