پاسخ به سوال در مورد مسائل تربیتی
سوال:
با سلام<br>من چند سالی است که سعی کرده ام نمازم را به جماعت بخوانم و یا حداقل در اول وقت بخوانم. در مورد حفظ مسائل دیگر مانند نگاه و غذا و گفتار تلاش کرده ام.تقریبا هر روز قرآن می خوانم و ذکر های روزهای هفته را می گویم و بعضی از تعقیبات و نماز های نافله را نیز می خوانم. اما احساس می کنم که هر روز نسبت به روز قبل دچار افول شده ام و هیچگونه شادابی و علاقه ای در عبادات و اعمالم احساس نمیکنم. دچار افکار گناه آلود می شوم و مثلا در افکارم هر کار خیری که تجسم می کنم رنگ و بوی ریا و خودنمایی دارد.تلاش می کنم که آدم آرامی باشم ولی سریع عصباتی می شوم. لطفا راهنماییم نمایید.

پاسخ:
حجت الاسلام و المسلمین جاودان فرمودند: سلام علیکم و رحمة الله،یک بررسی کامل از مجموعه کارهایتان بکنید مثلا مسائل غیبت کردن را یاد بگیرید و صحبت کردن هایتان را بر اساس آن بررسی کنید.اگر آدم گناه نکند و حداقل واجبات را منظم انجام بدهد نباتید احساس افول بکند-این احساس نشان می دهد یکجای کار خرابی دارد باصطلاح علمای اخلاق گر نه موش دزد در انبان ماست-گندم اعمال چهل ساله کجاست.بررسی کنید اگر کسب می کنید باز مسائل کسب را فرا بگیرید اگر کارمند هستید به کارتان و دقت و وسواس در درست انجام دادن بنگرید.در غذایتان در رفتار خانوادگیتان در همه و همه چیزها دقت و کاوشی کنید تا اشکال کار را بدست آورید.اگر در کار اشکالی نباشد افول معنا ندارد.عیب های بعدی مثلا فکر ریا تلقین شیطان است گوش ندهید .اما سریع عصبانی شدن که عیب است و ممکن است ده جور گناه به همراه بیاورد.اولا باید بخواهید که این عیب بر طرف شود ثانیا اگر با دقت در اعمال مشکلات کار خودتان را دریافتید و آنرا حل کردید رفته رفته ممکن می شود که بتوانید با این اخلاق بد مبارزه کنید –ثالثا بعد از این دو مرحله بزرگان گفته اند صلوات با توجه بفرستید برای حل این مشکل انشاءالله نتیجه می دهد.
ارتباط با ما
[کد امنیتی جدید]
چندرسانه‌ای