سوال:
با سلام و احترام
در محل کارم خانمها و آقایون بسیار راحت با هم برخورد می کنند و به اصطلاح خودشون خواهر برادری کار می کنند. بنده چون روی خوشی به این مساله نشان نمی دهم مورد تمسخر و پچ پچ آنها قرار میگیرم و همین امر باعث شده در محل کار منزوی شده و تنها بمانم. تنهایی از یکطرف و تیکه ها و تمسخرهای همکاران که گاه و بیگاه ترکشش به من اصابت می کند از طرف دیگر مرا به شدت از نظر روحی در معرض آسیب قرار داده است و واقعا خسته شده ام. بطور مثال در محل کار خانمی که کارمند سازمان اهدای خون بود و میخواست از من خون بگیرد محترمانه خواهش کردم یکی از همکاران مرد از من خون بگیرد. از قضا یکی از همکاران شاهد این قضیه بود و هرچند وقت یکبار آن را جلوی دیگر همکاران یاداآوری کرده و همگی به من می خندند. من هم البته برای اینکه حساسیت زا نشود لبخند می زنم و رو ترش نمی کنم. اما از درون واقعا دچار رنج و عذاب می شوم.
چه کنم ؟