سوال:
همیشه یا استرس داشتم یا ناراحت بودم.خیلی از استعدادها و خلاقیت هایم از بین رفت.احساس میکنم خدا و ائمه صدای مرا نمیشنوند.قبلا با آیههایی نظیر ومن یتق الله فجعل... امیدوار میشدم اما از بس که نتیجهای ندیدم ناامید شدم شکی در من پدید آمده.هر چقدر از خدا و ائمه میخواهم اثار آن اشتباهاتم از بین برود؛انگار نه انگار.اشتباهاتم هم جوری هستند که نمیتوانم به کسی بگویم.جدا خسته شدم.نمیدانم چه کنم.میگویند که با امامزمان در دل خود حرف بزن و توسل کن اما وقتی جوابی نمیگیرم به چه درد میخورد.نه استجابت خواسته هایم