پاسخ:
حجت الاسلام و المسلمین جاودان فرمودند: سلام علیکم و رحمة الله،این که یک پسر درس خوانده و در درس موفق بوده است الان کاری بعهده دارد و آن را درست انجام می دهد و اگر بالفعل کار هم ندارد می تواند کاری را بعهده بگیرد و به سرانجام برساند- حداقلی از اخلاق اجتماعی و فردی را داراست . یعنی اگر با کسی اختلاف پیدا کرد کارش به سرعت به دعوا و زد و خورد و فحش و فحش کاری نمی رسد قدرت تحمل و گذشت دارد چنین کسی می تواند ازدواج کند – حال اگر مقداری از این خصائص هم داشته باشد و کمی عقل داشته باشد باز هم ممکن است ازدواج کند.اگر آدم بتواند واجب و حرام را کنترل کند و به خوبی از پس اینکار برآید می تواند بعد از ازدواج هم کاری بکند و نتیجه ای بدست آورد در واقع به همت شخص وابسته است.اگر شخص معیارهای مذکور را در ابتدا نداشته باشد در صورتی که بدلیلی که ما نمی دانیم مثلاً دعای پدر و مادر خدای متعال زن خوبی نصیب او کند ازدواج از چاله به چاه نخواهد بود و اگرنه ممکن است بشود.ازدواج به هیچ وجه مانع جبران گذشته نیست و آدمی که همت بکند در همه حال می تواندجبران خرابی ها را بکند.
برای کسی که ازدواج واجب شده باید ازدواج بکند . بعد از ازدواج اگر توانست کاری بکند که کرده و خوشبخت خواهد بود و اگر نتوانست از یک جهنم نجات پیدا کرده و در جهنم های دیگری گیر است . شاید خدای متعال روزی بر او ترحم آورده بتواند نجات بیابد انشاءالله.