خدمت حضرت حجت الاسلام و المسلمین، حاج آقای جاودان؛ سلام علیکم. بنده، روحیه ی عجیبی دارم که هرازچندگاهی-معمولاً سالی یکبار- نسبت به یکی از دوستانم احساس دلبستگی فراوانی پیدا می کنم و پس از شکل گیری یک سری روابط احساسی صرف- که از چند ماه گرفته تا چندسال به طول می انجامد-، به دلیل جدایی و دوری فیزیکی از آنها، این روابط نیز پایان می یابد. البته اصلاً خود را در حدی نمی بینم که دلم را تنها، جایگاه حضرت حق و دوستانش بدانم، اما بهر حال، این دلبستگی به غیر او و اینکه به نظر می رسد تنها عامل ایجاد این روابط، پیروی از هوای نفس است، آزارم می دهد. تقاضا دارم برای درمان بیماری دلم، مرا راهنمایی بفرمایید.با تشکر-ملتمس دعا

حجت الاسلام و المسلمین جاودان فرمودند:

سلام علیکم و رحمة الله

این روحیه خاص دوران جوانی است و سن که بالاتر برود و شخص ازدواج بکند مشکل حل خواهد شد. شما در این دوران مواظبت کنید در دوران اوج دوستی و احساس خطائی از شما سر نزند. اما معالجه اگر آدم در ایمان و تقوی قوت پیدا کند این دوستی ها و علقه ها جای خود را عوض کرده و به سوی ائمه و خدای متعال تعالی پیدا می کند. پس راه اصلی و اساسی مواظبت از گناه است .که اگر کامل بشود و ایمان محکم نتیجه می دهد و دل را معالجه می کند.