سوال:
با سلام اگر شخصی در زمانهای گذشته مرتکب گناهی شده باشد، و بعدها به طور واقعی توبه کرده باشد و واقعا هم دیگر به سمت آن بازگشت نکرده و حتی از آن و حتی فکر آن بیزاری میجوید. به طوریکه هرگاه یاد آن هم می افتد ناراحتی زیادی دارد و همیشه از خدا میخواهد یاد و خاطره آن گناه را از ذهن او پاک کند. در صورتی که این خواسته او از خداوند محقق نشده است. آیا خواسته او از پروردگار دعایی معقول است؟ آیا اینکه با گذشت سالیان دراز از آن گاهی خداوند آن را به یاد شخص می آورد نکته تربیتی در خود دارد یا از افکار شیطانی محسوب می شود؟