صفحه نخست > بایگانی پرسش‌ها > مسائل تربیتی
پاسخ به سوال در مورد مسائل تربیتی
سوال:
سلام علیکم. میخواستم بدانم معیار و ملاک در تشخیص حد دوستی و رفاقت چیست؟ منظور میزان محبت داشتن به فرد یا افراد دیگر است.توضیح این که گاهی انسان احساس میکند به فرد یا افرادی که به دلیلی با هم مأنوس بوده یا هستند خیلی تعلق پیدا کرده است و زمانی که مدتی از ایشان دور است احساس دلتنگی شدیدی میکند. در حالی که به عنوان مثال به نظر میرسد این دلتنگی برای امام زمان علیه السلام باید بیشتر باشد ولی نیست. یا مثلاً این دلتنگی برای موقع نماز باید بیشتر باشد ولی نیست. میخواستم بدانم آیا این گونه وابستگی ها به لحاظ شرعی و اخلاقی درست است یا خیر؟ و اگر با شرایطی درست است آن شرایط کدام است؟ سؤال دوم این که اگر درست است چطور با محبت و یاد خداوند و اهل بیت علیهم السلام قابل جمع است؟ با تشکر

پاسخ:
حجت الاسلام و المسلمین جاودان فرمودند: سلام علیکم و رحمة الله، این دوستی ها دوستی طبیعی است و طبق قواعد طبیعت عمل می کند که مثلاً در دوری دل تنگی شدید می آورد - در حالی که اینگونه در مسائل معنوی دل تنگی وجود ندارد. اما اگر ایمان انسان تقویت بشود این حالت ها کم شده و آن شوق ها و دل تنگی های معنوی بیشتر خواهد شد. یعنی اگر ایمان بر انسان حکومت کند انسان به قوانین ایمانی عمل می کند و اگر طبیعت قوت داشته و ایمان ضعیف باشد طبیعت حکومت می کند. برای قوت پیدا کردن ایمان آدم باید دقیقاً دستورات شرعی را عمل کند اگر مداومت بر عمل به دستورات شرعی بکند با تقویت ایمان حکومت مطلق به ایمان داده می شود. این محبت چون طبیعی است ناگزیر با محبت و یاد خداوند و اهل بیت قابل جمع نیست و این دو نوع محبت در برابر هم هستند و چون این محبت های طبیعی وجود دارد دل خالی از محبت و یاد خدا و رسول خواهد بود.
ارتباط با ما
[کد امنیتی جدید]
چندرسانه‌ای
پرسش‌های برگزیده