پاسخ:
حجت الاسلام و المسلمین جاودان فرمودند: سلام علیکم و رحمة الله، آنچه من فکر می کنم این است که اولاً در این بزرگان کشیدن بسوی خود و دعوت بسوی خود وجود ندارد. بنابراین ممکن است که علامه با همه قابلیت و کمال اگر کسی از ایشان میخواست که به نزد آقای حداد برود با کمال میل و خوشروئی اجازه داده باشند چون مقصود این بوده که این شاگرد به کمال برسد و نزد آن استاد هم به این کمال می رسیده است به این دلیل اگر یک شاگرد آن استاد دوم مثل آقای حداد را حیات بخش دانسته در عین اینکه حرف درستی زده باشد نفی علامه نکرده باشد. این بنده از مجموعه این اطلاعات – اگر همه اش درست باشد – برتری آقای حداد را در نمی یابم- در واقع مسئله روشن نیست و مبهم است و ثانیاً اگر آشنا باشید دیده اید که گاه یک شاگرد استاد خودش را برترین می داند و شاگرد دیگر همین نظر را درباره استاد خودش ابراز می کند اما فقط امام زمان برترین را می داند. مسئله اصلی این است که اگر آقای حداد برتر باشند از برای ما چه نتیجه دارد و اگر آقای طباطبایی برتر باشند برای ما چه نتیجه دارد- اگر استاد باشد و شاگردی درست در کار باشد و شاگرد و استاد به وظایف خودشان عمل کنند به نتیجه می رسند و اگر نکنند به مقصد نمی رسند.