پاسخ به سوال در مورد مسائل تربیتی
سوال:
باسلام و عرض تبریک به مناسبت ورود به ماه مبارک رمضان کمک به دیگران چه حدودی دارد؟ یعنی تا چه اندازه خوب است؟ و چه وقت جایز نیست؟ آیا می شود منافع شخصی خود را برای عدم کمک به دیگران دلیل و بهانه قرار دهیم؟ به سختی و مشقت انداختن خود و خانواده خود در جهت راه انداختن کار دیگران تا چه حد مقبول است؟ (سوال بنده در مورد کسانی است که غالبا کار و منافع خود را بهانه ای برای امتناع از کمک به دیگران قرار میدهند و معمولا میگویند ما نمیتوانیم به قیمت به سختی افتادن خود کار دیگران را راه بیندازیم و به راحتی از این کار خیر شانه خالی میکنند.)

پاسخ:
حجت الاسلام و المسلمین جاودان فرمودند: سلام علیکم و رحمة الله، دستور این است اول به خانواده شخص و ثانیاً به خویشان و ثالثاً به دیگران البته اگر یک نفر را در کوچه و خیابان دیدیم که در حال مرگ است باید همه چیز را رها کنیم و به او برسیم اما در غیراین موارد ضروری دستور همان است. اول خانواده و دوم خویشاوندان و ثالثاً دیگران. البته شخص می-تواند از خودش هرچه بشود بگذرد و به دیگران برساند. مقصود این است از ثروت و داشته خود علاوه بر واجبات که خرج زن و بچه تا یک حد واجب است- اگر بخواهد کار خیر کند مراحل سه گانه است و این دستور است و فتوی فقهاست. اگر کسی نخواهد کار درست را انجام بدهد نمی توان او را مجبور کرد.
ارتباط با ما
[کد امنیتی جدید]
چندرسانه‌ای