سلام علیکم و رحمة الله ،

این مشکل بشریت است. بشریت امروز. و اینکه گفته‌اند ریاضت سختی همین کار است. سختی همین راه است. اگر من روزمرگی ها را دوست میدارم و نمیخواهم و نمیتوانم از آنها دست بردارم چاره ای نیست. پس بایستی سختی کشید تا بتوان به این آرزو که آرزوی اصلی بشریت باید باشد و عالم برای آن ساخته شده است رسید. باید شروع کرد از مرحله اول یاد خدا که ترک گناهان است. اگر به این مرحله موفق شدید میتواند طرح مرحله بعد را دنبال کنید. پس اولین قدم ترک گناه است.

در مورد بخش دوم سوال، یک وقت شما آنها را به عنوان یک همسر یا به عنوان یک فرزند یا به عنوان لذت وخوشی و راحتی که از داشتن همسر و فرزند نصیب انسان میشود دوست دارید میشود دوستی استقلالی. این منافات دارد با دوستی خدا و جمع هم نمیشود. بایستی این دوستی طبق دستور باشد. چون خدا گفته است باشد. باز هم راه همان است ترک گناه به طور جدی. انجام واجبات به طور جدی. نماز صحیح با طمانینه اول وقت پیوسته.

اگر موفق به سحر نیز بشویم تازه میتوان امیدوار بود که راهی باز بشود.