اَعوذُ بالله مِنَ الشَّیطانِ الرَّجیم. بِسمِ اللهِ الرَّحمنِ الرَّحیم. الحَمدُ لِلّهِ رَبِّ العالَمین وَ لا حَولَ وَ لا قُوَهَ إلّا بالله العَلیِّ العَظیم وَ الصَّلاه وَ السَّلامَ عَلی سَیِّدِنا وَ نَبیِّنا خاتَمِ الأنبیاءِ وَ المُرسَلین أبِی القاسِمِ مُحمَّد (اللهُمَّ صَلِّ عَلی مُحمَّد وَ آلِ مُحمَّد و عَجِّل فَرَجَهُم) وَ عَلی آلِهِ الطَّیِبینَ الطّاهِرینَ المَعصومین المُنتَجَبین سِیَّما بَقیهِ اللهِ فِی الأرَضین عَجَّل الله تَعَالی فَرَجَهُ وَ سَهَّلَ مَخرَجَه وَ لَعنَهُ اللهُ عَلی أعدائِهِم أجمَعین من الآن إلی قیام یَومِ الدّین

ماه رمضان بر ما گذشت. نفهمیدیم که چه گذشت. بنده که مریض بودم. اصلا نفهمیدم ماه رمضان آمد و نیامد. تقریبا. چه عرض کنم. ماه رمضان یک مهمانی بزرگ است. من چقدر از این مهمانی بهره مند شدم. من چقدر از این مهمانی بهره مند شدم؟ یک شیرینی. یک شیرینی. گاهی در مهمانی یک شیرینی می دهند. یک شیرینی ای، یک میوه ای از میوه های این مهمانی. کسی یک شیرینی از شیرینی های این مهمانی به من تعارف نکرد. فقط به خدا پناه می بریم. فقط به خدا پناه می بریم. فقط به خدا پناه می بریم. اَعوذُ بالله مِنَ الشَّیطانِ الرَّجیم* الْقَارِعَةُ* مَا الْقَارِعَةُ* وَمَا أَدْرَاكَ مَا الْقَارِعَةُ* يَوْمَ يَكُونُ النَّاسُ كَالْفَرَاشِ الْمَبْثُوثِ* وَتَكُونُ الْجِبَالُ كَالْعِهْنِ الْمَنْفُوشِ* فَأَمَّا مَنْ ثَقُلَتْ مَوَازِينُهُ* فَهُوَ فِي عِيشَةٍ رَاضِيَةٍ* وَأَمَّا مَنْ خَفَّتْ مَوَازِينُهُ* فَأُمُّهُ هَاوِيَةٌ* وَمَا أَدْرَاكَ مَا هِيَهْ* نَارٌ حَامِيَةٌ. یک حادثه بزرگی در پیش داریم که خدا آن روز و آن ساعت و آن لحظات را بر همه ما رحم کند. رحم کند. رحم کند. می فرمایند یک روزی ست که آن روز نامش الْقَارِعَةُ است. کوبنده است. یعنی چه؟ الْقَارِعَةُ* مَا الْقَارِعَةُ. بعد به پیامبر می فرمایند که وَمَا أَدْرَاكَ مَا الْقَارِعَةُ. تو چه می دانی که آن روز قارعه یعنی چه؟ این جور حرف ها را درمورد پیامبر که این چیزها را می داند برای این می فرمایند که نشان بدهند آن روز خیلی مهم است. مثل إِنَّا أَنْزَلْنَاهُ فِي لَيْلَةِ الْقَدْرِ* وَمَا أَدْرَاكَ مَا لَيْلَةُ الْقَدْرِ* لَيْلَةُ الْقَدْرِ... برای خود آن حضرتاتفاق می افتد. پس نمی دانی نیست. می دانی. فقط مهم است. می خواهند بگویند خیلی مهم است. اینجا هم وَمَا أَدْرَاكَ مَا الْقَارِعَةُ، شخصیت ایشان که فوق این حوادث است. وَمَا أَدْرَاكَ مَا الْقَارِعَةُ. می گویند یعنی بدان خیلی روز مهمی است. بعد يَوْمَ يَكُونُ النَّاسُ كَالْفَرَاشِ الْمَبْثُوثِ. آن روز، روزی است که مردمان مانند پروانه های پراکنده به هر سو می دوند. عالم به هم می ریزد. مثل یک شلوغی هایی که گاهی ما در تلویزیون در شلوغی های سیاسی یا غیر سیاسی می بینیم. مردم در هم اند. نمی دانند. یکی به سوی راست می رود. یکی به سوی چپ می رود. آن روز هم اینجوری است. همه مردم، یعنی همه مردم یعنی آن میلیاردها آدم هایی که آن روز زنده می شوند، روز قیامت. اینها مانند پروانه های پراکنده به هر سو می دوند. و کوه ها مانند پشم رنگین حلاجی شده می گردد. کوه مثل پشم حلاجی شده می شود. کوه با همه عظمتش مثل یک پنبه و پشم می شود. حرف سر این است. در آن روز کسی که ترازوهای اعمالش سنگین است، در یک زندگی خوشنود خواهد بود. یک اتاق امن آنجا برای آدم های خاص وجود دارد. إِنَّ الْمُتَّقِينَ فِي مَقَامٍ أَمِينٍ[51 دخان] متقیان در یک جایگاه امن هستند. هیچ حادثه از حوادثی که در پیرامون آنها اتفاق می افتد، پیرامون آنها را به هم ریخته، برای آنها پیش نمی آید. آنها در نهایت امنیت و آرامش هستند. در آن روز. حالا آنهایی که متقیان هستند، چه کسانی هستند؟ در آن روز کسی که ترازوهای اعمالش سنگین است، ترازوهای عقایدش، ترازوهای اخلاقیاتش، یعنی در یکی از ترازوهای اخلاقیاتش کرم و سخاوتمندی هست. در یکی بخشش هست. بخشش هست. در یکی بدی مردم یادش می رود.بدی مردم یادش می رود. یک کسی در حق شما یک بدی کرده. این یادت می رود. این یک صفت خیلی خوبی است که آن روز در آن ترازوها سنگینی می کند. آنها که آن روز ترازوهایشان سنگین است، در یک زندگی خوشنود خواهندبود. فِي عِيشَةٍ رَاضِيَةٍ. فَأَمَّا مَنْ ثَقُلَتْ مَوَازِينُهُ* فَهُوَ فِي عِيشَةٍ رَاضِيَةٍ. اینجا نگفته که موازین یعنی موازین عمل. موازین. شما موازین اعتقاد دارید. موازین اخلاقیات دارید. موازین عمل دارید. کسی که موازینش سنگین است، در یک زندگی راضی و خشنود کننده، راحت و خوش زندگی می کند. امن و امان. هیچ حادثه سختی برایش نیست. هیچ ترس و خوفی برایش نیست. اما در برابر وَأَمَّا مَنْ خَفَّتْ مَوَازِينُهُ اما آن کسانی که موازین شان، میزان های اعمال و اخلاق و اعتقادات شان سبک است، آنها، فَأُمُّهُ هَاوِيَةٌ، پناهگاهش دوزخ است. اگر باری به همراه داشتی، از اخلاق خوب، از اعمال خوب، از اعتقادات درست و یقینی، راحتی. راحتی. چه راحتی ای. یک راحتی که از آن روز شروع می شود تا ابد. اما در برابر اگر سبک باشد، اعتقاداتش سبک است. با یک تلنگری، دست می خورد. با یک تلنگر. آدم باید از اعتقادات خودش حفاظت کند. هرکتابی را نخواند. هر حرفی را گوش نکند. با هر کسی رفاقت نکند که نکند او شک و شبهه ای برای این پیش بیاورد. اگر شک و شبهه در ذهن آدم بماند، موازین این سبک است. جایش جهنم است. و تو چه می دانی هاویه چیست؟ گفتند. بالا هم یک مرتبه دیگر گفتند. وَمَا أَدْرَاكَ. اینجا هم میگویند وَمَا أَدْرَاكَ مَا هِيَهْ. هاویه گفتند. تو نمی دانی هاویه یعنی چه. خیلی سخت و بد است. خدایا چنین چیزهایی را نصیب ماها نکن. نَارٌ حَامِيَةٌ، آتشی ست سوزان. آتشی سوزان که قابل یک لحظه تحمل نیست. خدایا ما یک لحظه توان تحمل این چیزها را نداریم. جز مرحمت و رحمت تو، پناهگاهی نداریم. برای خودمان نمی شناسیم. ما چیزی جز مرحمت و احسان و تفضل و غفران تو، پناهگاهی نداریم. امروز و هر روز.

السلام علیک یا اباعبدالله. السلام علیک یا اباعبدالله. السلام علیک یا ابا عبدالله. دست به دامان شیر خواره کربلا می شویم. برای همه مشکلات مان. برای همه مشکلات مان. عبارتی[ست] که ظاهرا این عبارت، عبارت درستی ست. صحیح است. مقبول است. بچه را نشان داد و فرمود أما تَرَونَهُ کَیفَ یَتَلَذّی عَطَشا. نمی بینید چگونه از تشنگی، تلذی می کند. دارد پر پر می زند. پر پر می زند. این بچه دارد از تشنگی پرپر می زند. أما تَرَونَهُ. این را نمی بینید؟ جواب دادند بله می بینیم. با یک تیر سه شعبه، گلوی نازک بچه شش ماهه را هدف گرفتند. سر یک طرف. بدن یک طرف قرار گرفت. روی دست پدر ضبح شد. ضبح شد. من الورید الی الورید. از این رگ گردن به آن رگ گردن. خدایا به حرمت این گلوی بریده شده بر ما رحم کن. بر ما رحم کن. بر ما رحم کن. اللهم انا نسئلک و ندعوک بسمک الاعظم یا الله... یا ارحم الراحمین... برما رحم کن. فرج ولی ات را درعصر زندگی ما قرار بده. مشکلات و موانع فرجش را برطرف بفرما. قلب مبارکش را به فرجش شادمان بفرما. رفتار، اعمال، اخلاق، همه چیز ما را مورد پسند خاطر آن حضرت قرار بده. نظر مرحمت و عنایت و احسان و تصدق ایشان را از ما برنگردان. از کشور ما برنگردان. از مردم ما برنگردان. از رهبر بزرگوار ما برنگردان. عمر وعزت ایشان را مستدام بدار. نعمت وجودش را برای ما مستدام بدار. رفتارو اعمال مارا مورد رضایت خودت و رضایت ولی ات قرار بده. قرار بده. قرار بده. بلا را از این کشور دور کن. همه بلاها را از این کشور دور کن. این بلای این مریضی را از این کشور دور کن. به حرمت خون به ناحق ریخته علی اصغر این بلا را از کشور دور کن. از جمع ما دور کن. از جمع ما دور کن. عواقب همه امور ما را ختم به خیر و عافیت بفرما. لحظه ای و کمتر از لحظه ای ما را به خودمان وامگذار. ما را به خودمان وامگذار. از گناهان ما و گناهان گذشتگان ما درگذر. درگذر. درگذر. درگذر. ما را لحظه و کمتر از لحظه ای به خودمان وامگذار. به خودمان وامگذار. به خودمان وامگذار. جز با رحمتت با ما معامله نفرما. جز با رحمتت.جز با رحمتت. جز با رحمتت. جز با مغفرتت. جز با عنایت و احسانت با ما معامله نفرما. ما رابه خودمان وامگذار. رب صل علی محمد و آل محمد. رب صل علی محمد و آل محمد.