پاسخ به سوال در مورد مسائل متفرقه
سوال:
با سلام جوانی هستم که آمده ام چند خطی درددل بنویسم.شاید وقتی جواب نامه ام را می دهید زنده نباشم راحت بگویم طاقتم از دست گرفته شود و خود را بکشم.دیگر فکر مرگ ترس برایم ندارد شاید نجات از غصه هاست.بچه بودم که پدرم جوانمرگ شد من ماندم غم دوران عشقم درس بود و تلاش بسیار می کردم اما حافظه ام ضعیف بود بعدها با تست هوش فهمیدم چقد کم حافظه ام دوستانم شاید نصف تلاشم را نکردن بهترین دانشگاههای این مملکت رفتند...بماند بزرگتر که شدم متوجه بیماری ترس و رعشه در خود شدم طوری که گاهی در انجام بعضی کارها می مانم..دلیلش را طبیب مرگ پدرم می داند..کاش همینها بود کاش غصه های خانواده ام بود..سالها پیش عاشق دختری پاک وعفیف شدم.اما امروز اون دختر فاحشه ای شده... .خضرت آقا کم آوردم تنها چیزی که از شما سوال دارم اینه که اگه خودکشی کنم ممکنه خدا منو ببخشه؟؟

پاسخ:
حجت الاسلام و المسلمین جاودان فرمودند: سلام علیکم و رحمة الله، اولاً بدانید که گناه خودکشی گناهی است که ممکن است هیچوقت بخشش نداشته باشد و ممکن است آدم تا ابد در عذاب بماند. از این فکر دست بردارید. کسی که شجاعت خودکشی دارد می تواند هر کار مهم دیگری هم بکند. شما می توانید درستان را ادامه بدهید، و من فکر می کنم حتماً همین کار را انجام دهید اینکه حافظه شما کم است حافظه من هم کم است. اگر کار بیشتر بکنید می تواند جایگزین حافظه بشود. شما دائماً یک روانشناس و روانکاو خوب داشته باشید که بتوانید با او مشورت کنید حافظه را بار دیگر آزمایش کنید. در هر صورت آن ناامیدی شما از همه چیز بدتر است. ناامیدی آدم را نابود می کند. در هر صورت ناامیدی را بکنار بگذارید و کمر همت ببندید با همت همه کارها ممکن می شود. بیماری ترس و رعشه هم با ورزش مداوم و صحیح و زیر نظر مربی برطرف می شود. خلاصه اگر شما راه بیافتید همه مشکلات برطرف می شود و همه خواسته اگر نگوئیم بیشتر آنها انجام خواهد شد. پس ناامید نباشید و حرکت کنید.
ارتباط با ما
[کد امنیتی جدید]
چندرسانه‌ای