سوال:
سلام علیکم و رحمه الله بنده بعد از حج عمره دانشجویی در سال 86، با آن فضای معنوی خاص تصمیمی جدی جهت حضور قلب در نماز گرفتم چون تنها عن الفحشا است و بنده به این جمله ایمان واقعی دارم.ابتدا ترک محرمات و انجام واجبات سر وقت و همچنین رعایت مستحبات را انجام دادم.کتاب هایی را هم در این رابطه از جمله اسرارالصلوه و مکارم الاخلاق قسمت نماز و معراج السعاده قسمت نمازش حضور قلب در نماز آیته الله بهجت و ... را بارها مطالعه کرده ام و هم اکنون تمرین میکنم.اما بعد از گذشت چند وقت مسائل خوانده شده و تمرین کرده از جمله تفاسیر حرکت های نماز و همچنین تفسیر ذکر های نماز ، به صورت یک امر عادی در آمده و به یک عادت تبدیل شده. و کم کم اثرات معنوی بالای آن نسبت به اول از بین رفته.بسیار اندوهگین و نا امید شده ام چون هرچه می خوانم و تمرین میکنم فورا به عادت تبدیل می شود و کم کم اثرش از بین میرود . چاره چیست ؟