ماه صفر دومین ماه قمری پس از محرم است. در دوران جاهلیت آن را ناجز می‌نامیدند. صفر از ریشه « صفر» به معنی تهی و خالی است. دلیل نامگذاری آن این است که چون این ماه پس از ماه محرم است و مردم دوران جاهلیت در ماه محرم - به دلیل اینکه از ماههای حرام بود - از جنگ دست می‌کشیدند، با فرارسیدن ماه صفر به جنگ روی می‌آوردند و خانه‌ها خالی می‌ماند؛ از این رو به آن صفر گفته‌اند.
حوادث تاریخی فراوانی در ماه صفر رخ داده است که به برخی از آنها اشاره می‌شود:
آغاز جنگ صفین در سال 37 قمری، آوردن سر مبارک امام حسین علیه السلام به دمشق، اربعین امام حسین علیه السلام، ولادت امام محمد باقر علیه السلام در سال 57 قمری، ولادت امام کاظم علیه السلام در سال 128 قمری، شهادت زید بن علی بن الحسین علیه السلام در سال 121 قمری، شهادت عمار بن یاسر و خزیمة بن ثابت ذو الشهادتین در جنگ صفین در سال 37 قمری، رحلت پیامبر اکرم صلی الله علیه و آله وسلم در سال 11 قمری، شهادت امام حسن مجتبی علیه السلام در سال 50 قمری، شهادت امام رضا علیه السلام در سال 203 قمری و . . .

بدانكه اين ماه معروف به نـُحُوسَت است و براى رفع نـُحُوسَت هيچ چيز بهتر از تصدّق و ادعيه و استعاذات وارده نيست.

و اگر كسى خواهد كه محفوظ ماند از بلاهاى نازله در اين ماه در هر روز ده مرتبه بخواند چنانكه محدّث فيض و غيره فرموده :

يا شَديدَ القـُوى وَيا شَديدَ المِحالِ يا عَزيزُ يا عَزيزُ يا عَزيزُ ذلـّتْ بـِعَظَمَتِكَ جَميعُ خـَلقِكَ فـَاكفِنى شَرَّ خـَلقِكَ يا مُحْسِنُ يا مُجْمِلُ يا مُنْعِمُ يا مُفـْضِلُ يا لا اِلهَ اِلاّ أنتَ سُبْحانـَكَ اِنـّى كـُنتُ مِنَ الظـّالِمينَ فـَاستـَجَبنا لَهُ وَنـَجَّيـْـناهُ مِنَ الْغـَمِّ وَ كَذلِكَ نـُنجِى الْمُؤْمِنينَ وَصَلَّى اللهُ عَلى مُحَمَّدٍ وَ آلِهِ الطَّيِّبينَ الطّاهِرينَ