سوال:
بسمه تعالی
سلام علیکم
حدود 10 ماه پیش ی خواستگار برام اومد. که با سهل انگاری جواب مثبت دادم. ناگفته نماند مادرم و مادربزرگم هم بی تاثیر نبودن. این آقا خانواده اش خوب نیستن اصلا. خودش هم سوادش کمه. از لحاظ مذهبی پایین تر هست. در گذشته اش مشکلات اخلاقی داشته. در مدت این 10ماه متوجه خیلی از مشکلات خانوادگیشون شدم. در این مدت هم شک و تردید داشتم. اصلا آرامش روحی وروانی گرفته شده. همش خودم را سرزنش میکنم چرا همچین کاری کردم. این آقا در حال حاضر نماز میخونه. کار هم میکنه. البته به اصرار من رفته دنبال کار وگرنه آدم خوش خیالیه. الان که 30سالش هست هیچ پس اندازی نداره. اوایل که با هم آشنا شدیم چندتا دروغ هم گفته بود، مثل اینکه : زمین دارم و پس انداز دارم و....
الان تصمیم گرفتم نامزدیم را بهم بزنم. نامزدم خیلی دوستم داره ، دلم براش میسوزه ولی اصلا به آینده خوش بین نیستم. ب تازگی مادرم هم مخالفت میکنه. هم چنین داییم هم شدیدا مخالفه. پدرم هم دل خوشی نداره.
با این شرایط اگر نامزدیم را بهم بزنم مدیون این آقا میشم؟ نمیخوام دچار عذاب وجدان بشم. اعتراف میکنم از اول اشتباه کردم.ولی فکر میکنم جلو ضرر بزرگتر را بگیرم بهتره. راهنمایی بفرمایید چه کنم؟ چطور این ماجرا را با کمترین ضرر تمام کنم؟(در این مدت محرممیت نخونده بودیم و فقط تلفنی صحبت میکردیم . آمد و رفت هم کم بود)