سوال:
سلام.
٢٨ سال سن دارم و مجردم، تا به حال هم خواستگاري نداشتم. دورادور به آقايي علاقه دارم ولي بنا بَر شرايط امكان ارتباط با ايشان را ندارم. ازدواج نكردن كم كم به لحاظ روحي و جسمي برايم آزار دهنده شده است ولي كاري هم از من ساخته نيست. چله ي زيارت عاشورا را يك بار گرفته ام اما تمركز كافي در هنگام گفتن صد لعن و سلام ندارم و فكرم متفرق است، به علاوه كسي نيست به عنوان نايب بدون دريافت هديه بخواند و هم چنين توانايي هديه براي كل چهلروز را ندارم. متاسفانه با وجود انجام ورزش و خواندن نماز متاسفانه گاهي مثلا يك يا دو بار در ماه دچار خود ارضايي ميشوم و عذاب وجدان ناشئ از انجام آن و شكستن توبه وضعيت روحي ام را بدتر ميكند چون حس ميكنم حتما به اين دليل هم دعاهايم مستجاب نميشود اما با وجود اينكه بارهاتوبه كرده ام اما نتوانست ام خودم را حفظ كنم. حالا بايد چكار كنم؟ بارها دعا و زاري كرده ام و به ائمه متوسل شدم اما گشايشي نبوده...
لطفا راهنمايي كنيد.
التماس دعا