ميخواستم اگرممكن است مارادر ادي دِين نسبت به معلومات وآنچه كه در جلسات اعتقادي وديني فرا گرفته ايم ؛راهنمايي فرماييدكه آيا بايد منتظر موقعيت ماند يا بايد خودمان موقعيت را ايجاد كنيم ودر صورت دوم مرز بين اخلاص وريا چگونه است؟

حجت الاسلام  المسلمین جاودان در پاسخ این پرسش فرمودند:
آدمی اگر معلومات صحیحی از مراکز درست و معلم درست آموخته و میتواند حد و مرز خود را بشناسد و مراعات کند مانعی ندارد که به انتشار آن بپردازد اما نباید یک کلمه از خودش بگوید مثلا اگریک دوره رساله عملیه مراجع را نزد استاد قابل خوانده باشد همان را درس بدهد نه بیشتر.
مرز بین ریا و اخلاص این استکه اگر مرا احترام کردند و دست مرا بوسیدند من کار میکنم اگر احترام نکردند و مثلا پولی یا هدیه ای ندادند باز هم کار میکنم.شرایط مختلف کار و خدمت مرا دگرگون نمیکند اینها نشانه اخلاص است.