پاسخ:
حجت الاسلام و المسلمین جاودان فرمودند:سلام علیکم و رحمة الله و برکاته،بعد از خراب شدن تقریباً همه چیز تماس گرفته اید ! بنظر بنده اگر ممکن بود همه راهها را بر این دختر ببندیم و همه ارتباطات او را قطع کنیم مدرسه هم نرود و تنها در خانه در یک اطاق بماند خوب البته ممکن بود این راهی که رفته اید نتیجه بدهد اما وقتی که او بمدرسه می رود و فقط همین راه را دارد برای همه چیز کافی است مثلاً می تواند از موبایل دوستان خودش استفاده کند و با آن پسر ادامه ارتباط بدهد. همینکه از خانه می تواند بیرون برود برای هر چیزی که می خواهد کافی است وبه چیز دیگری نیاز ندارد. بنابراین دیگر به او گیر ندهید و ور نروید و تا حد ممکن مهربانی کنید. اگر در خانه مهربانی و رفاقت می دید به این سرعت بدنبال دوست بیرونی نمی رفت . من فکر می کنم شما ایشان را بنشانید و با نهایت مهربانی از او بپرسید که چه می گوید و بگذارید هر چه می خواهد بگوید حتی از دوست پسرش. آنوقت سعی کنید که شاید بتوانید در نقاطی به اشتراک و صلح برسید و از او بخواهید که او هم کوشش کند شاید بتواند به شما نزدیکتر بشود، و بگوئید این جنگ برای هیچکدام از دو طرف پیروزی بدنبال ندارد. هر چه از این بچه دورتر بشوید بدتر خواهد شد. اگر با ارتباط با آن دوست فکر کند که می تواند از خانه فرار کند و بکند چه کار می توان کرد؟ از این مهمتر شما و پدرش سحرها بیدار شوید و با خواندن نماز امام زمان به ایشان توسل کنید و به ایشان التماس کنید و تضرع و زاری کنید که حل اساسی مشکل بدست ایشان است و بس، مقصود این نیست که یک شب توسل کنید، پی گیری کنید همه ماه شعبان بعد هم ماه رمضان و همینطور ادامه بدهید. انشاءالله این راه نتیجه می دهد.