پاسخ به سوال در مورد مسائل تربیتی
سوال:
با سلام درراه عاشقی همه چیزرا ازکف دادم خدا معنویت ائمه را ولی به عشق هم نرسیدم الان از همه جامانده نمی دانم چه باید بکنم نه میلی به معنویت درام نه میلی به معشوق اصلا انگار باری به اندازه دنیا رو قلبمه نمی دانم چطور آزاد شم فکر می کنم دارم زجر اون روزائی که مهرم را بی دریغ نثار می کردم می بینم/می خواستم بدانم برای رهائی از فکر کسی که سایه بردلم انداخته چه کنم جدائی از فکرش برام سخته انگار مرا می کشند با اینکه هیچ تماسی باهم نداریم ومن هم متاهل شدم ولی گوئی حجابی روی قلبم است که نمی گذارد راحت باشم وارتباطم با دنیای بیرون ضعیف شده احساساتم کم شده به مرز جنون رسیدم

پاسخ:
حجت الاسلام و المسلمین جاودان فرمودند: سلام علیکم و رحمة الله، آیا اگر آدم در راه عاشقی همه چیزش را از دست بدهد ممکن است به هیچ چیز نرسد و الان هم وامانده و درمانده بجای مانده باشد؟؟ آیا فرض دارد که آدم در روزهایی از عمرش بی دریغ مهرش نثار خدا و اولیا او می کند و الان دارد کیفر آن را می بیند . تنها یک چیز ممکن است و آن اینکه خدای متعال مرحمت کرده و انسان را از نعمت های بزرگی مثل محبت خودش یا اولیا ش بهره مند کرده باشد و آدم روزگاری از آن بهره برده ولی روزگاری به ناسپاسی و ناشکری گذرانده باشد که البته به غضب گرفتار خواهد شد . من فکر می کنم در گذشته شما یکبار دیگر همین مطالب البته مفصل تر نوشته بودید و جواب را بیاد نمی آورم که چه نوشته بودم – بنابراین به همه آنچه در گذشته گفته شده عمل بفرمایید و اگر نه و برای اولین بار است که سوال فرستاده اید – جواب شما بطور خلاصه یک پالایش رفتار و اعمال است و باید بطور دقیق یک بررسی در تمام رفتارها و اعمال بکنید بعد از آن بکوشید که همه آنچه می کنید دلیل شرعی براساس نظرات مراجع تقلید داشته باشد . بعد از این که این پالایش و تهذیب بعمل آمد باید بکوشید که مقاومت بر این روش داشته باشید. اگر چیزی آدم را به مقصد برساند همین است و بس و حالات روحی شما هرچه باشد تنها از این طریق اصلاح خواهد شد.
ارتباط با ما
[کد امنیتی جدید]
چندرسانه‌ای