بمناسبت میلاد حضرت ثامن الحجج علی بن موسی الرضا علیه السلام
بمناسبت میلاد حضرت ثامن الحجج علی بن موسی الرضا علیه السلام

 

 

 فضائله عليه السلام‏

 

فضايل امام رضا

v عن إبراهيمُ بنُ العبّاسِ : ما رَأيتُ أبا الحَسَنِ الرّضا عليه السلام جَفا أحَداً بِكَلِمَةٍ قَطُّ وَلا رَأيتُهُ قَطَعَ عَلى أحَدٍ كَلامَهُ حَتَّى يَفرُغَ مِنهُ ، وَمارَدَّ أحَداً عَن حاجَةٍ يَقدِرُ عَلَيها وَلا حَدَّ رِجلَهُ بَينَ يَدَي جَليسٍ لَهُ قَطُّ وَلا اتَّكى‏ بَينَ يَدَي جَليسٍ لَهُ قَطُّ ، وَلا رَأيتُهُ شَتَمَ أحَداً مِن مَواليهِ وَمَماليكِهِ قَطُّ ، وَلا رَأيتُهُ تَفَلَ وَلا رَأيتُهُ يُقَهقِهُ في ضِحكِهِ قَطُّ ، بَل كانَ ضِحكُهُ التَّبَسُّمُ ، وَكانَ إذا خَلا وَنَصَبَ مائِدَتَهُ أجلَسَ مَعَهُ عَلى مائِدَتِهِ مَماليكَهُ وَمَواليهِ حَتَّى البَوّابَ السّائِسَ .

إبراهيم بن العباس : هرگز نديدم كه امام رضا عليه السلام به كسى سخن تندى بگويد ، و يا پيش از آن كه كسى سخنش تمام شود سخن او را قطع كند . اگر مى‏توانست حاجت كسى را برآورد هرگز او را دست خالى برنمى‏گرداند ؛ هيچ گاه در برابر كسى پاى خود را دراز نمى‏كرد ، و چنانچه كسى در حضور او نشسته بود ، تكيه نمى‏كرد . هرگز نديدم كه به يكى از غلامان و خدمتكارانش ناسزا بگويد ؛ هرگز نديدم كه آب دهان بيندازد ، و يا هنگام خنديدن قهقهه سر دهد ، بلكه خنده‏اش تبسّم بود . هرگاه سفره‏اش را پهن مى‏كرد غلامان و خدمتكاران خود و حتى دربان (و) مِهتر اسبان را با خود سر سفره مى‏نشاند .

عیون أخبار الرضا : ۲/۱۸۴/۷

زیارة الإمام الرضا علیه السلام

زیارت امام رضا علیه السلام

قال رسولُ اللّه ِ صلى الله عليه و آله : سَتُدفَنُ بَضعَةٌ مِنّي بأرضِ خُراسانَ ، لا يَزُورُها مُؤمِنٌ إلاّ أوجَبَ اللّه ُ عزّ و جلّ لَهُ الجَنَّةَ و حَرَّمَ جَسَدَهُ على النّارِ .

پيامبر خدا صلى الله عليه و آله فرمودند : زود باشد كه پاره اى از تن من در خاك خراسان دفن شود . هيچ مؤمنى آن را زيارت نكند مگر آن كه خداوند عزّ و جلّ بهشت را بر او واجب و بدنش را بر آتش دوزخ حرام گرداند. 

بحار الانوار : ۱۰۲/۳۱/۱

 

قال الإمامُ عليٌّ عليه السلام : سَيُقتَلُ رُجُلٌ مِن وُلدِي بِأرضِ خُراسانَ بِالسَّمِّ ظُلما ، اسمُهُ اسمِي ، و اسمُ أبِيهِ اسمُ ابنِ عِمرانَ موسى عليه السلام ، ألا فَمَن زارَهُ في غُربَتِهِ غَفَرَ اللّه ُ تعالى ذُنوبَهُ .

امام على عليه السلام فرمودند: زودا كه مردى از فرزندان من در خاك خراسان به زهر ستم كشته شود ؛ نام او نام من است و نام پدرش نام پسر عمران ، موسى عليه السلام . بدانيد كه هر كس او را در غربتش زيارت كند ، خداوند متعال گناهانش را بيامرزد. 

عیون أخبار الرضا : ۲/۲۵۹/۱۷

قال الإمامُ الباقرُ عليه السلام : إنَّ بَينَ جَبَلَي طُوسَ قَبضَةً قُبِضَتْ مِنَ الجَنَّةِ ، مَن دَخَلَها كانَ آمِنا يَومَ القِيامَةِ مِنَ النارِ .

 امام باقر عليه السلام فرمودند : ميان دو [رشته] كوه طوس، خاكى است كه از بهشت آورده شده است . هر كه به آن خاك [براى زيارت ]قدم گذارد ، در روز قيامت از آتش دوزخ ايمن باشد.

عیون أخبار الرضا : ۲/۲۵۶/۶

 قال الإمامُ الكاظمُ عليه السلام : إنَّ ابنِي عَلِيّا مَقتولٌ بِالسُّمِّ ظُلما و مَدفونٌ إلى جَنبِ هارُونَ بِطُوسَ ، مَن زارَهُ كَمَن زارَ رسولَ اللّه ِ صلى الله عليه و آله .

 

امام كاظم عليه السلام فرمودند : فرزندم على به زهر ستم كشته و در كنار هارون، در طوس دفن مى شود . هر كه او را زيارت كند مانند كسى است كه رسول خدا صلى الله عليه و آله را زيارت كرده باشد. 

عیون أخبار الرضا : ۲/۲۶۰/۲۳

قال الإمامُ الرِّضا عليه السلام : ما زارَنِي أحَـدٌ مِن أولِيائي عارِفا بِحَقِّي إلاّ تَشَفَّعتُ لَهُ يَومَ القِيامَةِ .

 

امام رضا عليه السلام فرمودند : هيچ يك از دوستان من كه عارف به حق و مقام من باشد زيارتم نكند مگر اين كه در روز قيامت شفاعتش كنم. 

عیون أخبار الرضا : ۲/۲۵۸/۱۶

عنه عليه السلام : مَن زارَنِي عَلَى بُعدِ دارِي ، أتَيتُهُ يَومَ القِيامَةِ في ثلاثِ مَواطِنَ حتّى اُخَلِّصَهُ مِن أهوالِها : إذا تَطايَرَتِ الكُتُبُ يَمينا و شِمالاً ، و عِندَ الصِّراطِ و عِندَ المِيزانِ.

 از امام رضا عليه السلام نقل شده كه فرمودند : هر كه مرا در ديار غربت زيارت كند ، روز قيامت در سه جا به داد او مى رسم و از هراسها و سختيهاى آنها نجاتش مى دهم : وقتى كه نامه هاى اعمال از راست و چپ پراكنده شوند و هنگام گذشتن از صراط و موقع سنجيدن ميزان [اعمال].

 عیون أخبار الرضا : ۲/۲۵۵/۲

 تصريح به امامت آن حضرت‏

v عن عبدُ الرّحمانِ بن الحَجّاجِ : أوصى‏ أبو الحسنِ موسى‏ بنُ جعفرٍ عليه السلام إلى‏ ابنِه علي عليه السلام ، وكتبَ لهُ كِتاباً أشْهَدَ فيهِ سِتِّينَ رجُلاً مِن وُجوهِ أهلِ المدينةِ .

عبد الرحمن بن حجاج : ابوالحسن موسى بن جعفر عليه السلام فرزند خود على عليه السلام را وصى قرار داد و براى او وصيتنامه‏اى نوشت و شصت تن از سرشناسان مدينه را بر آن گواه گرفت .

بحار الأنوار : ۴۹/۱۷/۱۵

  إجبارُ الإمامِ على‏ وِلايةِ العهدِ

مجبور كردن امام به پذيرفتن ولايتعهدى

v أبوالصَّلْتِ الهَرَويُّ: إنّ المأمونَ قالَ للرِّضاعليه السلام: يابنَ رسولِ اللَّهِ... إنّي قد رأيتُ أنْ أعزِلَ نَفْسي عنِ الخِلافةِ ، وأجْعَلَها لكَ واُبايِعَكَ !

فقالَ له الرِّضا عليه السلام : إنْ كانتْ هذهِ الخلافةُ لكَ واللَّهُ جَعلَها لكَ فلا يَجوزُ لكَ أنْ تَخْلَعَ لِباساً ألبَسَكَهُ اللَّهُ وتَجْعلَهُ لِغَيرِكَ ، وإنْ كانتِ الخِلافةُ لَيستْ لكَ فلا يَجوزُ لكَ أن تَجْعلَ لِي ما ليسَ لكَ .

فقالَ له المأمونُ : يابنَ رسولِ اللَّهِ ، فَلابُدَّ لكَ مِن قَبولِ هذا الأمرِ ! فقالَ : لَستُ أفْعَلُ ذلك طائعاً أبداً ... تُريدُ بذلك أن يَقولَ النّاسُ : إنّ عليَّ بنَ موسى‏ الرِّضا لم يَزْهَدْ في الدُّنيا بل زَهِدَتِ الدُّنيا فيهِ ! ألا تَرَونَ كيفَ قَبِلَ وِلايةَ العهدِ طمَعاً في الخِلافة ؟! فغَضِبَ المأمونُ ثُمَّ قالَ : ... فباللَّهِ اُقسِمُ لَئنْ قَبِلْتَ وِلايةَ العهدِ وإلّا أجْبَرتُكَ على‏ ذلكَ ، فإنْ فَعلتَ وإلّا ضَرَبتُ عُنُقَكَ .

ابوالصلت هروى : مأمون به حضرت رضا عليه السلام گفت : اى پسر رسول خدا ! ... من صلاح ديدم كه خود را از خلافت عزل كنم و آن را به تو بسپارم و با تو بيعت كنم .

حضرت رضا عليه السلام فرمود : اگر اين خلافت از آن توست و خدا به تو داده است كه روا نيست جامه‏اى را كه خدا بر قامت تو پوشانده از تن درآورى و به ديگرى دهى و اگر خلافت از آن تو نيست ، حقّ ندارى آنچه را از آن تو نيست به من واگذارى .

مأمون گفت : اى فرزند رسول خدا ! بايد اين كار را بپذيرى . امام فرمود : من با ميل خود هرگز اين كار را نمى‏كنم ... تو با اين كارت مى‏خواهى مردم بگويند : على بن موسى به دنيا پشت نكرده بود بلكه دينا به او پشت كرده بود ، مگر نمى‏بينيد كه چگونه به طمع خلافت ، ولايتعهدى را پذيرفت ؟ ! مأمون در خشم شد و گفت : ... به خدا سوگند اگر ولايتعهدى را نپذيرى تو را به پذيرفتن آن مجبور مى‏كنم . اگر اين كار را كردى چه بهتر و گرنه گردنت را مى‏زنم .

عیون أخبار الرضا : ۲/۱۳۹/۳ 

التماس دعا

 

ارتباط با ما
[کد امنیتی جدید]
چندرسانه‌ای