اَعوذُ بالله مِنَ الشَّیطانِ الرَّجیم. بِسمِ اللهِ الرَّحمنِ الرَّحیم. الحَمدُ لِلّهِ رَبِّ العالَمین وَ صَلَّ اللهُ عَلَی مُحَمَّدٍ وَ آلِهِ الطَّیِبینَ الطّاهِرینَ المَعصومین.

آدمی که به این عالم آمده است، برای کاسبی آمده است. هر کاری می کند، هر کاری می کند، یک نوع کسب برای اوست. آدم چیزی جز کاسب نیست. کسب خوب، کسب بد. یعنی وقتی می خوابد کاسب است. وقتی نشسته، بیکار است، کاسب است. وقتی دارد خیالات می کند، در بیکاری نشسته دارد خیالات می کند. خیالات پرت و پلایی که معمولا ماها چون خیالمان را در اختیار نداریم، خیال بر ما حکومت می کند، ما را به هر سو می کشاند. این آدم کاسب است. یعنی لحظه ای نیست که آدم کاسب نباشد. کسب هم دو جور است. آیه آخر سوره بقره می فرماید لا يُكَلِّفُ اللَّهُ نَفسًا إِلّا وُسعَها لَها ما كَسَبَت وَعَلَيها مَا اكتَسَبَت هرچه کسب می کند، به نفع اوست و هرچه کسب می کند به ضرر اوست. یعنی سود و زیان آدمی بسته به کسب آدمی است. چه کسب می کند؟ که آن سود اوست و چه کسب می کند که آن ضرر اوست. فرض دیگری هم نداریم. هیچ لحظه ای نیست که آدم کاسب نباشد. عرض کردم حتی در حال خواب هم شما داری کسب می کنی. خواب ما بیهودگی است. یعنی یک خستگی حیوانی. ما برای رفع خستگی حیوانی یا خواب مان می برد یا دراز می کشیم و یواش یواش می خوابیم. فرق نمی کند اگر یک قصدی برای این خواب وجود دارد، یک قصد درستی، خب در خوابت داری کسب می کنی. کسب سود. اگر بیهوده باشد، پس داری بیهوده کسب می کنی. یعنی بخشی از عمرت را می دهی. اما بیهوده. یعنی بی سود. هدر. در هرصورت لحظه ای نیست که آدم کاسب نیست. یا دارد کسب سود می کند یا کسب ضرر و بیهوده. لَها ما كَسَبَت. کسب هایی که می کند، بعضی از آنها به نفع خودش است. برای خودش است. برایش سود به بار می آورد. بعضی شان وَعَلَيها مَا اكتَسَبَت. بعضی هایشان به ضررش است. حالا در قرآن نمونه دارد. در سوره نمل آیه 40 می فرماید. خیلی عجیب است ها. عبارت ها خیلی ممتاز است. وَمَن شَكَرَ فَإِنَّمَا يَشْكُرُ لِنَفْسِهِ. کسی که شکر می کند، دارد برای خودش شکر می کند. وَمَن كَفَرَ. کسی که کفران می کند دارد برای خودش می کند. فَإِنَّ رَبِّي غَنِيٌّ كَرِيمٌ. خدای رب من غنی و کریم است. هیچ چیزش به او نمی رسد. او احتیاجی به رفتار و اعمال ما ندارد. به افکار ما. به ایمان ما. از هیچ چیزی هم ضرر نمی کند. از اعمال بد ما، از کفر ما. از جنگی که مثلا به جنگ خدا می رویم. برای او ضرری ندارد. بر دامن کبریایش ننشیند گرد. وَمَن شَكَرَ فَإِنَّمَا يَشْكُرُ لِنَفْسِهِ. اگر کسی دارد شکر می کند، اگر کسی دارد شکر می کند، فَإِنَّمَا يَشْكُرُ، قطعا، بی برو برگرد، بدون تردید برای خودش شکر می کند. یعنی دارد در کیسه خودش سود می ریزد. هرچه در زندگی اش شکر بیشتری باشد، سود بیشتری اندوخته است. هرچه عمل بهتری انجام داده است، برای خودش سود بیشتری اندوخته است. هرچه بیشتر امر به معروف و نهی از منکر کند که بالاترین سودها را دارد، برای خودش دارد سود ذخیره می کند. وَمَن شَكَرَ فَإِنَّمَا يَشْكُرُ لِنَفْسِهِ. این یک دانه نیست. در سوره عنکبوت [آیه6] دارد وَ مَنْ جاهَدَ فَإِنَّما يُجاهِدُ لِنَفْسِهِ. هرکس که جهاد می کند، یعنی کوشش می کند. آقازاده مرحوم آقای بهجت نقل می کردند که ایشان بین یازده تا دوازده ساعت مشغول عبادت بود. حالا به انواعش. شما عبادت را فقط نماز خواندن تنها ندانید. اگر خدمت به خلق هم باشد، این کوشش برای خود است. عبادت است. در آن سود است. سود برتر است. سود بیشتر است. اگر دارد به مردم خدمت می کند. مثل کادر پزشکی ایران که گاهی دوازده ساعت پیوسته دارد کار می کند. برای نجات جان مردم. یا آنها که مرز را حفظ می کنند. جهاد می کند. دارد کوشش می کند. کوششش برای مردم است. یعنی به نفع مردم است. می گویند این که به نفع مردم است، به نفع خودت است. سودش اول به جیب خودت می رود. سود کاری که در خدمت مردم می کنی، اول، اول یعنی هنوز خدمت به مردم نرسیده، به خودت رسیده، همانطور که اگر آدم می خواهد گناه کند، شروع کردی به گناه، دستت را برای گناه دراز کردی، همین الان که دستت حرکت کرد، ضررش دارد به خودت می رسد. لازم نیست دستت مثلا به دست نامحرم برسد و شما آن وقت ضرر کنی. نه. همین که شروع کردی داری ضرر میکنی. همین طور هم آن سربازی که در مرز دارد خدمت می کند، همین که بلند شد آمد بالای برج ایستاد، همین که حرکت کرد که بیاید بالای برج بایستد، دارد سود می کند. خدمت به مردم سود است. و برترین سود است. دارد سود می کند. از لحظه اول. اگر بعد که رفت بخوابد و خستگی در کند، می خواهد خستگی در کند که بتواند کار اصلی اش را درست انجام بدهد، غذا می خورد که قوت بگیرد که کار اصلی اش را که حفاظت از مرز کشور اسلام است، غذا خوردنش هم حساب می شود. خواب و استراحتش هم حساب می شود. اگر اینها را برای آن می کند. غذا می خورد که قوت بگیرد و بتواند سر پست بایستد. می خوابد و استراحت می کند که بتواند بهتر و قوی تر در سر پستش باشد. یا کادرهای پزشکی. اگر لباس زجرآور بهداشتی را از تن درآورد و روی تخت افتاد که خستگی در کند برای اینکه فردا صبح باز بتواند، ببینید برای اینکه فردا صبح بتواند باز خدمت کند، این خوابش هم سود است. وَ مَنْ جاهَدَ فَإِنَّما يُجاهِدُ لِنَفْسِهِ. برای خودش دارد جهاد می کند. برای خودش دارد می کوشد. برای خودش دارد سود تهیه می کند. به دست خودش دارد کار می کند. إِنَّ اللَّهَ لَغَنِيٌّ عَنِ الْعالَمِينَ. خدا که بی نیاز است که. شما کاری برای خدا می کنی داری برای خودت می کنی. نه برای خدا. یعنی به نفع خدا نیست. العیاذا بالله چیزی از کم و کسری های خدای متعال را برطرف نمی کند. او غنی است. غنی مطلق است. هیچ نیازی ندارد. به هیچ چیز. بنابراین هرچه شما جهاد م یکنی، کوشش می کنی، زحمت می کشی، برای خودت داری می کنی. فَإِنَّما يُجاهِدُ لِنَفْسِهِ. ببینید عجیب است ها. فَإِنَّما يُجاهِدُ لِنَفْسِهِ. مَنْ جاهَدَ فَإِنَّما يُجاهِدُ لِنَفْسِهِ. إِنَّ اللَّهَ لَغَنِيٌّ عَنِ الْعالَمِينَ. حالا درست بالعکس آن. [آیه 38 سوره محمد] وَمَنْ يَبْخَلْ فَإِنَّمَا يَبْخَلُ عَنْ نَفْسِهِ. باز وَاللَّهُ الْغَنِيُ. کسی که بخل می ورزد، حقی که به عهده دارد، نمی پردازد، وقتی که باید [صرف مردم کند، نکند]. پزشک است، باید وقتش را برای مردم بگذارد. مطبش را تعطیل نکند برود. خب شما مطب را تعطیل کردی می خواهی کجا بروی؟ یعنی کارت را زمین گذاشتی و بخل ورزیدی. از توانایی هایی که داری و می توانی برای مردم استفاده کنی، ازدانشی که داری و می توانی برای مردم استفاده کنی، بخل ورزیدی. فَإِنَّمَا يَبْخَلُ عَنْ نَفْسِهِ. دارد به خودش بخل می کند. یعنی یک چیزی که می توانست برای خودش به دست بیاورد را از دست داده. به خودش بخل کرده. اگر به مردم بخل کرده، به خودش بخل کرده. او که وقت نمازش است، اول وقت نماز است، اول وقت نماز را به بیهودگی می گذراند، به خودش ضرر زده. به خودش بخل کرده. نماز اول وقت سودش بالاترین سود است. اگر نماز خوب بخوانی، اول وقت بخوانی، صحیح بخوانی، اول وقت بخوانی، بزرگ ترین سود نماز را بردی. اگر تاخیر انداختی، بدون عذر تاخیر انداختی، [به خودت ضرر زدی.] یک وقت دکتر است. در عمل جراحی است. خب این عیب ندارد. دارد عبادت می کند. حالا اگر نمازش هم یک ساعت تاخیر افتاد مشکلی ندارد. اما آدمی که کاری ندارد. وَمَنْ يَبْخَلْ فَإِنَّمَا يَبْخَلُ عَنْ نَفْسِهِ. کسی که بخل می ورزد، دارد به خودش بخل می ورزد. می توانست سودی به دست بیاورد. کیسه خودش را پر کند. نکرده. به خودش بخل ورزیده. می توانست به خودش چیزی بدهد. نداده. به خودش بخل ورزیده. می توانسته کیسه خودش را پر از جواهر کند. نکرده. به خودش بخل ورزیده. وَاللَّهُ الْغَنِيُ. از کاری که ما و شما می کنیم چیزی به خدای متعال نمی رسد. او غنی مطلق است. وَأَنْتُمُ الْفُقَرَاءُ. شماها فقیر هستید. احتیاج دارید که به اینکه بخشش کنید. وقت تان را، علم تان را، تخصص تان را، مال تان را، توانایی تان را، هرچه توانایی دارید، می توانستید برای مردم مصرف کنید. هرچه برای مردم مصرف کنید، از تخصص تان، از دانش تان، از توانایی تان، از وقت تان، از مال تان، داشتید به خودتان سود می رساندید. به خودتان سخاوت می کردید. اما اگر کوتاهی کنید، وَمَنْ يَبْخَلْ فَإِنَّمَا يَبْخَلُ عَنْ نَفْسِهِ. وَاللَّهُ الْغَنِيُ.

خدایا این بلا را از سر این کشور دور کن. خدایا این مشکل را برای ما حل کن. برای مردم جهان حل کن. شاید اینها به عنوان مقدمات ظهور حضرت ولیعصر باشد. شاید. اما خدای متعال می تواند ظهور آن حضرت را برای دوستان آن حضرت سهل کند. او توانا است. همه جور تواناست. می تواند سختی های پیش از ظهور را برای دوستان آن حضرت سهل کند. می تواند آسان کند. بنابراین از او درخواست می کنیم. عاجزانه و فقیرانه درخواست می کنیم که این بلا و بلاهای دیگری که ممکن است، از کشور ما، از کشورهای اسلامی، ازکشورهای شیعی دفع کند. دور کند. از عالم دفع کند و اگر اینها مقدمات ظهور آن حضرت است، ظهور آن حضرت سهل باشد. آسان باشد. ظهور مبارک آن حضرت سهل و آسان باشد. به دولت کریمه مبارکه آن حضرت برسیم.

السلام علیک یا ابا عبدالله وَ عَلَی الاَرْواحِ الَّتی حَلَّتْ بِفِناَّئِکَ عَلَیْکَ مِنّی سَلامُ اللَّهِ اَبَداً ما بَقیتُ وَ بَقِیَ اللَّیْلُ وَ النَّهارُ وَ لاجَعَلَهُ اللَّهُ آخِرَ الْعَهْدِ مِنّی لِزِیارَتِکُمْ. اَلسَّلامُ عَلَی الْحُسَیْنِ وَ عَلی عَلِیِّ بْنِ الْحُسَیْنِ وَ عَلی اَوْلادِ الْحُسَیْنِ وَ عَلی اَصْحابِ الْحُسَیْنِ

تیرهایی که تیراندازان تیر و کمان داشتند، همه تیرهایی بود که برای مردان بزرگ ساخته شده بود. اندازه، اندازه تیرهای مردان بزرگ بود. مثلا برای یک کسی مثل حضرت ابالفضل علیه السلام. گفته یک تیر به سینه حضرت ابالفضل علیه السلام خورده بود. خب این تیر برای ایشان است. یعنی در حد قد و قامت ایشان است. ایشان را می تواند از پای دربیاورد. حالا یک چنین تیری حضرت علی اصغر علیه السلام را هدف قرار داده. لذا دیگر صحبت امام قطع شد. عبارت نقل این است که سر کودک را برید. از این ورید تا آن ورید. از این رگ گردن تا آن رگ گردن. از این گوش تا آن گوش را قطع کرد. نمی دانیم سر چه شد. یعنی یک آن بچه تمام شد. فواره خون به صورت امام پاشید. نمی دانیم؟ می گویند که بچه را داد دست عمه اش حضرت زینب سلام الله علیها. دست هایش را زیر خون گلوی  علی اصغر گرفت. جریان، جریان غیر طبیعی است. احتمالا امام اراده فرموده است، اراده ولایی فرموده است که قطره ای از این خون به زمین نرسد. که گفته اند شاید اگر یک قطره از این خون به زمین می رسید، برای اهل زمین بلا نازل می شد. دست ها را پر از خون ها این مظلوم کرد و به آسمان پاشید. قطره ای بازنگشت. و لا حول و لا قوه الا بالله العلی العظیم.

اللهم انا نسئک و ندعوک باسمک الاعظم. باسمک الاعظم یا الله. یا الله... یا ارحم الراحمین... از همه گناهان ما درگذر. از همه تقصیرات ما چشم پوشی بفرما. ما را به گناهی، به تقصیری، به کوتاهی ای، به سهوی اخذ مفرما. اگر ما لایق هستیم برای اینکه بلای گناهان خودمان را تحمل کنیم، اما به فضل و کرمت از گناهان ما درگذر. به فضل و کرمت، به فضل و کرمت، به سعه فضلت، به سعه رحمتت از همه گناهان ما، یعنی مردم کشور ما، مردم دوستان امیرالمومنین، اهل اسلام، درگذر. در ظهور و فرج ولی ات تعجیل و تسهیل بفرما. ظهور و فرجش را اصلاح بفرما. قلب مبارکش را به فرجش شادمان بگردان. غم و غصه از دل آن حضرت و همه دوستانش و مردم کشور ما به فرجش برطرف بفرما. حوائج آن حضرت و حوائج همه دوتسانش را، حوائج ما و همه دوستان و وابستگان ما را فوق رغبت مان برآورده به خیر و عافیت بفرما. بلا را از کشور ما دور بفرما. مشکلات کشور ما را حل بفرما. بلای این مریضی را از کشور ما به نحو احسن، به سرعت، به زودی، به زودی زود دفع و رفع بفرما. ماه رمضان ما را، ماه رمضان با عافیت کامل قرار بده. ماه رمضان ما را ماه رمضان مبارک قرار بده. بی بلا قرار بده. بی مشکل قرار بده. توفیق روزه به همه ما مرحمت بفرما. توفیق بیداری شب به همه ما مرحمت بفرما. توفیق قرائت قرآن به همه ما مرحمت بفرما. این مجلس ما را آخرین مجلس ما قرار مده. ما را لحظه و کمتر از لحظه ای، هیچ وقت، هیچ وقت، هیچ وقت به خودمان وامگذار. فرداهای ما را بهتر از گذشته های ما قرار بده. فرداهای ما را بهتر از گذشته های ما قرار بده. بخشی از عمر ما را در سلطنت و دولت کریمه حضرت ولیعصر قرار بده. ایشان را از رفتار و اعمال و اخلاق و زندگی ما راضی و خشنود بفرما. و سخط خودت و ولی ات را نصیب ما نفرما. از مادور بفرما. نظر مرحمت و عنایت و احسان ایشان را نصیب ما بفرما. رحمت و برکت و عافیت و سلامتی را برای ما و برای دوستان  ما، برا عزیزان ما، برای وابستگان ما، برای مردم کشور ما، برای مردم شهر ما، نازل بفرما. مرحمت بفرما. مرحمت بفرما، مرحمت بفرما. باز هم عرض می کنیم این ماه رمضان آینده را برای ما مبارک قرار بده. مبارک قرار بده. بی بلا قرار بده. با توفیقات بیشتر از همیشه قرار بده. رهبر بزرگوار ما را طول عمر و عزت بیشتر مرحمت بفرما. سلامتی کامل مرحمت بفرما. نفوذ کلام بیشتر مرحمت بفرما. وجودش را بی بلا قرار بده. نعمت وجودش را برای ما مستدام بدار. برای ما، برای کشور ما مستدام بدار. برای عالم اسلام مستدام بدار. ما از تحت سلطنت شیطان و اعوان و انصارش بیرون بیاور. سلطنت او را خار و ذلیل بفرما. سلطنت او را خار و ذلیل بفرما. سلطنت او را بر کشور ما، برا عالم خار و ذلیل بفرما. او را بر ما مسلط نفرما. لحظه و کمتر از لحظه ای بر ما مسلط نفرما. خودش و اعوانش را، شرشان را از سر ما دور و دفع بفرما. رفع بفرما. باز هم عرض می کنیم ماه رمضان آینده را برای ما مبارک قرار بده. برای کشور ما مبارک قرار بده. برای کشور ما مبارک قرار بده. برای کشور ما مبارک قرار بده. اموات ما، ذوی الحقوق ما، پدر و مادران ما، علما، علمای گذشته ما، شهدای ما، ذوی الحقوق ما، دوستان ما که در این بلاها از دنیا رفته اند، در این نزدیکی ها از دنیا رفته اند یا در گذشته های دور از دنیا رفته اند، غریق بهار رحمت، مغفرت و رضایت خودت قرار بده. مریض های اهل اسلام، مریض های این نوع جدید و هر نوع مریضی را شفای عاجل، کامل، خیر مرحمت بفرما. عواقب همه امور ما را ختم به خیر و عافیت بفرما. عاقبت عمر ما را ختم به خیر و عافیت بفرما. آنچه گفتیم و آنچه نگفتیم و به آن محتاجیم به فضل و کرمت به ما مرحمت بفرما. به جاه محمد و آله. صل علی محمد و آله.