صفحه نخست > بایگانی پرسش‌ها > مسائل اعتقادی
پاسخ به سوال در مورد مسائل اعتقادی
سوال:
سلام حاج آقا.خداوند از هرچه خوبی و خیر هست،به اندازه برایم خواسته،و هرچند انسان ناسپاسی بوده ام،اما دیگر نمی خواهم از این امر غافل بمانم.میخواهم به درک حضور دایمی در محضر خدا برسم.اینکه ارتباط قطع نشود.اغلب با گفتن ذکر،میتوانم حضور خدا را در درون خود و در کنار خود لمس کنم.اما این برایم کافی نیست و غفلت از زمان،فراموش کردن او ،مرا به گناه می کشاند.احساسات در بنده موج میزند.و می بایست این حالات را به کسی بسپارم تا از خود ،بی خود نشوم.به یقین که خداوند بهترین است. و خدا کافی است.اما وقتی ،گاهی برای او نیستم،فراموشش میکنم،حالت روحانی ندارم،و از زمان غافلم،چطور به ارامش برسم!لطفا راهنمایی ام کنید.

پاسخ:
حجت الاسلام والمسلمین جاودان فرمودند: سلام علیکم و رحمة الله، حالات و احساسات چندان ارزشمند نیستند. اگر دائم بشوند خوبست بنابراین باید به چنین حالتی برسید. بدنبال رسیدن به دوام حال و توجه بایستی: اولاً گناه را بطور کلی از زندگی خودتان بیرون کنید. اینکار اولاً لازم دارد که گناه را بشناسید لذا کتاب گناهان کبیره شهید دستغیب را بخوانید بدقت و بفهمید و یاد بگیرید و ثانیاً نمازهایتان را صحیح بخوانید تقلید و مسئله و قرائت نمازتان را درست کنید و بعد آن را اول وقت بخوانید و ثالثاً درآمدتان پاک و حلال باشد و دقت کنید جز پاک و حلال نخورید و نپوشید رابعاً بر مقدار عباداتان بیافزائید. مثلاً نوافل نمازها بویژه نافله شب و نماز شب را بخوانید و درآن و در تمام شبانه روز زیاد استغفار کنید. هرچه بتوانید اینکار را پی گیری کنید.
ارتباط با ما
[کد امنیتی جدید]
چندرسانه‌ای
پرسش‌های برگزیده