سوال:
سلام.من در روستایی 300نفره در اطراف آمل زندگی میکنم که اهالی از فقر معرفتی رنج می برند. میخواهم وظیفه خود را در قبال آنها بدانم. مثلا در مسجد نماز جماعت برگزار نمیشود و با اینکه حقیر و بعضی از دوستان توانایی برپایی نماز جماعت را داریم اما بخاطر برخورد بسیار زنندده و خطرات احتمالی بعد از ان به خود و حتی خانواده جرأت خواندن نمازجماعت را به خود نمیدهیم. ضمنا بعضی از نوجوانان شدیدا نیاز به کار تربیتی دارند که حتی در مشکلاتی چون استمناء و دیگر خطرات اعتقادی دوره نوجوانی مانده اند اما واقعا جز بنده کسی دغده کار تربیتی را ندارد نکته مهم اینکه می ترسم اگر با ایشان باشم وجود بنده موید کارشان باشد. وظیفه ام چیست؟