سوال:
7 سال پیش شفای پدر خود را از خداگرفتم و عهد کردم اگربتواند کمی آب بخورد من هرگز برای رفتن او مجددا متوسل نشوم .در مدت 7 سال بعد از ان پدرم در بستر بود علیرغم سختیها من همواره به عهدم پایبند بودم امادر عین امید به اجابت دعایم پدرم بعد از تحمل 16 روز تشنگی و گرسنگی در غروب عاشورا فوت نمود و 5شب اخر دچار تنفس مشکل و حالت خفگی بود . اداب کفن و دفن بسیار دقیق انحام شد و خودم شهادتین را یکساعت قبل از مرگ برایش خواندم و اخرین چیزی که لبانش با ان تر شد شربت امام حسین (ع) بود . اما خاطره ان ضجرو اینکه چرا پدرم را در شرایطی بدتر و خارج از تحملم رفت برایم زندگی را سخت کرده و علیرغم دعا و خیرات مرتب به خدا گله می کنم و این مسئله ازتوانم خارج است. لطفا راهنمایی ام بفرمایید