سوال:
با سلام خدمت ایت الله جاودان.
گره کوری در زندگی داشتم که می خواستم از شما کمک بخواهم. درست در موقعی که وقت شورو نشاط زندگیم بود دچار یه بیماری جسمی لاعلاجی شدم و به دنبال آن هم بیماریها و مشکلات روحی و روانی زیادی دچار شدم به خاطر بیماریم توانایی بیرون رفتن از خانه و کسب حداقل درآمدی رو هم ندارم والان هم به پشتوانه خانواده سر می کنم و بدتراز همه علی غم میل باطنی باید برای همیشه از ازدواج صرف نظر می کردم باوجود اینکه به خاطر بیماریم شدیدا نیاز به همدمی داشتم با همه این مصیبتها همه اعضای خانواده وفامیل یکی یکی جلو چشمم ازدواج کردن و رفتن. ومن موندم و یه دنیا تنهایی. به اجبار هرروز از صبح تا شب بهترین فرصتهای زندگی باید از دستم برود. و از دست من و حتی تموم دنیا کاری برنمی آید .از اینکه سهم من از این دنیا، اینه که همه روزهاوشبها گوشه خونه بنشینم تمام روح و سینه ام را به تنگ آورده .هرروز فشارهای روحی طاقت فرسای زیادی را تحمل می کنم .تو این همه سالها توسلات زیادی داشتم مخصوصا یه سال اخیر. از هر نماز، دعا، توسل و نماز شب و اوقات سحر و... .حتی بعضی ختمهای مجرب را هم انجام دادم .الان هم چله دوم ختم عاشورای ایت الله حق شناس ره رادارم با ختم دعای توسل ایشان. وخیلی روضه ها خوندم به امید فرجی. خیلی راهها رو رفتم .نمی دانم این همه بیماری و مشکلات و این همه تنهایی رو تاکی باید تحمل کنم وتا کی باید همه زندگیم این باشه که فقط دعا کنم و خدا را بخوانم به امید اینکه یه روزی شفام بده. واقعا یه انسان مگر چقد تحمل این همه دردو فشار و تنهایی رو می تونه داشته باشه؟ خیلی حالم بده .نمی دونم چه آینده ای درانتظارمه. واقعا دیگه نمی کشم. باورم اینه شما از لطف همنشینی با ایت الله حق شناس ره از دریای فیوضات و کرامات ایشان پر بهره آید. آیا راه فرجی برای من هست؟ ممنون می شم .