سوال:
سلام علیکم
در جایی فرموده بودید به نقل از آقای حق شناس که خدا عاقبت امر دست کسی که مدام در مسائل عبادی شکست میخورد و برمیخیزد میگیرد . ما هم مدت ها افتان و خیزان میرفتیم سر جلسه وعظ شما می آمدیم ، به تکرار و با توجه زیارت حضرات معصومین میرفتیم و دست نیاز به محضرشون بلند میکردیم . با اهداف بزرگ علمی وارد دانشگاه شدم ولی روز به روز غلیظ القلب میشویم . روز به روز بدتر و کثیف تر . زمانی التماس حضرات معصومین میکردیم برای اذن زیارت ولی الان حال زیارت و دعا و ندبه نیست . نماز ها در آخر وقت و بی توجه . گناه و محیط دانشگاه مارو بلعید آقا . مارو بلعید .
برای دوری از معصیت دست به دامن حضرات شدیم برای ازدواج ، و با جسارت خانواده خودمون رو راضی کردیم بر این امر . دختری هم پیدا شد و خانواده به خواستگاری رفتن ، در این حین علاقه شدید ایجاد شد ولی درنهایت با دلیل نامعلوم خانواده دختر جواب رد دادن . بعد این جریان که ماه ها میگذره هم درس بنده آسیب دید هم حال معنوی نداشته مان . شاید توصیه به تقلیل غذا بفرمایید که باید عرض کنم بنده بشدت نیاز عاطفی دارم و تقلیل غذا نیاز عاطفی مارو رفع نمیکنه . از طرفی ظاهر مذهبی ما باعث شده حدود رابطه خودمون رو با نامحرم کما فی السابق حفظ کنیم (جدیت در کلام ، سخن گفتن فقط در حد وجوب و...)که اگر جز این بکنیم آبروی جماعت ظاهر الصلاه میرود.

گاهی به سیدالشهدا عرض میکنم که آقا گناه ، مارو به وادی کفر کشوند و شما دست نگرفتید.
اولیای خدا دست گیری نکردند برای رهایی ما از شر نفس که علاج بسیاری از خطوات آن ازدواج است . ما لب تشنه رفتیم لب چشمه تشنه برگشتیم . فقط یه علاقه بدون وصال از دختری تومون ایجاد شد و تموم شد .

این مسائل رو ذکر کردم که بگم درد معلومه ، درد معصیته ، رفقای دانشگاهیه ، ازدواجه ،تنهایی و کسالت و بی حالیست .
اما درمان معلوم نیست . چرا اهل بیت دستیگیری نمیکنن ؟ اون دستگیری نهایی که مرحوم حق شناس گفتن کی میرسه؟

از جناب عالی که چند سال مداوما در جلسه تذکرتان شرکت داشتم تقاضا ی نصیحت دارم .