سوال:
با سلام و احترام و التماس دعای بسیار. پسر ۲۳ ساله‌ای دارم که سال آخر دانشگاه است و از زمان شروع کرونا و تعطیلی ها و خانه نشینیها دچار افسردگی شد. الان بهتر شده ولی دچار بلاتکلیفی و بی رغبتی و بی هدفی شده. انگیزه ادامه زندگی ندارد و مدام دچار یاس و ناامیدی می‌شود که در اینده باید چه کند و چگونه زندگی را ادامه دهد. قبلا خیلی پرانرژی و فعال بود ولی حالا حتی درسهایش را نمی‌خواند. نمازش را ممکن است غفلت کند. در کل دچار یاس و بی انگیزگی و بی هدفی است. احساس می‌کنم گاهی گناه هم می‌کند.