با عرض سلام و وقت بخير
تا چندي پيش به احاديث و شرح حال عرفا علاقه خاصي داشتم اما به علت آلوده شدن به گناه اين احساس ديگر در من نيست. دوست دارم قبل از خواب وضوء بسازم دعا كنم سحرها بيدار شوم با خدا راز و نياز كنم اما نميتوانم هر چه سعي ميكنم به خدا نزديك شوم انگار كه خدا از من فاصله ميگيرد خيلي وقتها ديگر نااميد ميشوم و با خود ميگويم حال كه آخرت ندارم حداقل دنيا را داشته باشم. هر كاري ميكنم تا بتوانم نمازها و روزههاي قضايم را به جا آورم نميتوانم. از دو دلي و نماز خواندنهاي بيفايده خسته شدهام. فقط سختي عبادت را بر خود تحميل ميكنم. تمنا دارم به فريادم برسيد چه كنم تا بتوانم بر نفسم چيره شوم، با خدا و دوستان خدا دوست شوم. لطفا دستور عملي عنايت بفرمائيد.
حجت الاسلام و المسلمین جاودان فرمودند:
سلام علیکم و رحمة الله موفق باشید.
گناه نعمت های خوب خدای متعال را از آدمی سلب می کند.
البته اگر توبه صادقانه کنید تا حدودی قابل جبران است . توبه آلودگی ها را پاک می کند، و اگر جدیت کنید و پی گیری کنید بخشی از حالات گذشته ممکن است باز گردد.
شما می گوئید هر چه سعی می کنم قبل از خواب وضو بگیرم نمی توانم، این معنا ندارد شما می توانید شب با وضو بخوابید و کمی قرآن بخوانید . این ها ممکن است . اما برای برگشت توفیق اول باید توبه جدی بکنید یعنی گناه را کنار بگذارید ، اگر پشیمانی هم همراه باشد دیگر توبه شما خیلی بهتر شده است و اگر بتوانید گناهان را جبران کنید به توبه کامل رسیده اید. آنوقت در انجام وظایف راحت تر خواهید بود.