با سلام
می خواستم بدانم من گناهی را مدتی طولانی انجام داده ام. حال مثلاً امروز به این نتیجه می رسم که این کار بد است و توبه می کنم.  رفیقی دارم که او هم به همین گناه مبتلا است. کی می توان او را امر به معروف و نهی از منکر کرد؟
حال در نظر بگیرید من چند بار تابه حال توبه کرده باشم و شکسته باشم. آیا باز اگر توبه کنم باید او را نهی از منکر کنم یا اول از اصلاح خودم مطمئن شوم؟ اگر دومی این اطمینان چگونه حاصل می شود؟

حجت الاسلام و المسلمین جاودان فرمودند:
سلام علیکم و رحمة الله
امر به معروف و نهی از منکر یک واجب است در کنار واجبات دیگر اگر من واجبات دیگر را - به هر دلیل : نادانی یا هواپرستی - عمل نمی کنم و می توانم به هر دلیل واجب امر به معروف و نهی از منکر را انجام بدهم بایستی و لازم و واجب است که آن را انجام بدهم. یک آشنا داشتیم که روزه نمی گرفت البته فکر می کرد که چون گرسنه می شود نباید روزه بگیرد اما زکات فطره را بدقت می داد. البته قبولی این ها به هم ربط دارد اما وجوبشان به هم مربوط نیست که من بگویم چون من گناه می کنم پس نهی از منکر نکنم. البته خود آن نهی از منکر توفیق می دهد که آدم خودش گناه را ترک کند.