اَعوذُ بالله مِنَ الشَّیطانِ الرَّجیم. بِسمِ اللهِ الرَّحمنِ الرَّحیم. الحَمدُ لِلّهِ رَبِّ العالَمین وَ لا حَولَ وَ لا قُوَهَ إلّا بالله العَلیِّ العَظیم وَ الصَّلاه وَ السَّلامَ عَلی سَیِّدِنا وَ نَبیِّنا خاتَمِ الأنبیاءِ وَ المُرسَلین أبِی القاسِمِ مُحمَّد (اللهُمَّ صَلِّ عَلی مُحمَّد وَ آلِ مُحمَّد و عَجِّل فَرَجَهُم) وَ عَلی آلِهِ الطَّیِبینَ الطّاهِرینَ المَعصومین المُنتَجَبین سِیَّما بَقیهِ اللهِ فِی الأرَضین عَجَّل الله تَعَالی فَرَجَهُ وَ سَهَّلَ مَخرَجَه وَ لَعنَهُ اللهُ عَلی أعدائِهِم أجمَعین من الآن إلی قیام یَومِ الدّین

یکی از بهترین ثمراتی که محرم و عزاداری حضرت حسین علیه الصلاه  والسلام برای ما دارد، یکی از بهترین نتایجی که این عزاداری برای ما دارد، پاک کردن جان و نفس ماست. این خیلی مساله مهمی است. و مهمتر این است که ما بتوانیم این پاکی و طهارتی که از عزاداری حضرت حسین برای ما حاصل می شود، نگاه داریم. و باز از این مهم تر اینکه ما بتوانیم این را به یک پاکی دیگری متصل کنیم. مثلا مثل  عزاداری های ماه صفر. مثلا مثل دوران ماه رمضان. یا دوران دهه ذی الحجه. اگر بتوانیم این پاکی حاصل شده در این ماه و در این عزاداری را حفظ کنیم، آن را با گناهان بعدی و با بی حساب و کتاب کار کردن های بعدی، زندگی کردن های بعدی خرابش نکنیم و نابودش نکنیم، بتوانیم حفظش کنیم و به یک عامل پاکی دیگر مثل عزاداری های ماه صفر، مثل ماه رمضان، مثل دهه ذی الحجه متصل کنیم، مثلا مثل عزاداری ایام فاطمیه متصل کنیم، نتیجه اش این می شود که این طهارت قوت می یابد. طهارت قوت می یابد. ببینید طهارت ما بایستی از عمل ما شروع شود. اول عمل من باید پاک شود. چشم من جز پاک و حلال و طاهر نبیند. زبان من جز پاک، حلال، طاهر نگوید. گوش من جز پاک، حلال و طاهر نشنود. اگر یک همچین زحمتی، ریاضتی را من به خودم بدهم و این طهارت های موهبتی ماه محرم را، و مثلا ماه رمضان را بتوانم حفظ کنم، و تقویت کنم، حفظ کنم و تقویت کنم، ببینید اگر شما پاک ببینید، پاک بگویید، پاک بشنوید، پاک و حلال بخورید، ناگزیر آن پاکی تحصیل شده در ماه رمضان، در ماه محرم تقویت می شود. اگر آدم این زحمت را بکشد، اگر این زحمت را بکشد و این پاکی های تحصیل شده در ماه رمضان و ماه محرم را حفظ کند، که این حفظش باعث تقویتش هم می شود، ناگزیر از این مرکز پاکی مثل محرم، به مرکز پاکی دوم مثل ماه رمضان می  رسد. این پاکی به آن پاکی متصل می شود. پس تقویت می شود. ببینید پاکی از عمل من شروع می شود که من باید عملم را به دقت مراعات کنم. مواظبت کنم. با حساب عمل کنم. یعنی با حساب ببینم، با حساب بگویم، با حساب بشنوم. با حساب بخورم. جساب کنم. یعنی پاکی را سرلوحه قرار بدهم. برای همه زندگی خودم. این پاکی ها روی پاکی های قبلی، این پاکی ها روی پاکی های قبلی محموعش تبدیل می شود به آنچه که قرآن آن را شرح صدر می نامد. پاکی های عملی، پاکی های موهبتی مثل پاکی ماه رمضان و ماه محرم با هم جمع می شود و به پاکی نفس و جان آدم تبدیل می شود. اگر پاکی به نفس و جان آدم رخنه کند و بتواند بر آن موستولی شود، این چیزی است که قرآن نامش را شرح صدر گذاشته. وقتی سینه من از بخل پاک شده، در اثر ماه رمضان و در اثر زحمت ها و ریاضت های شخصی خودم، در اثر مراقبت های خودم، در اثر مراقبت های خودم، این به جان و روح آدم نفوذ کرد و سلطه پیدا کرد، پاکی بر من سلطنت می کند. قرآن کریم نام این را شرح صدر گذاشته. نتیجه این هدایت خاص است. یعنی هدایتی که قبلا نبوده. هدایت های قبلی من معمولا از ابتلائات من ناشی می شده. من می دانستم نگاه به نامحرم گناه است. از این پرهیز می کردم. من می دانستم دروغ گناه بدی است. از این پرهیز می کردم. من می دانستم غیبت خیلی بد است. تهمت خیلی بد است. از اینها پرهیز می کردم. این پاکی های ناشی شده از این رفتار و اعمال و از آن موهبت های ماه رمضان و ماه محرم به نفس و جان من نفوذ می کند و چون من پیگیری می کنم، چون استقامت می کنم، استقامت اصل است، بر این پاکی ها استقامت می کنم، پاکی زبانم، پاکی چشمم، پاکی گوشم، بر اینها استقامت می کنم، این به پاکی نفس و جان من می رسد و به دنبال پاکی نفس و جان من یک هدایت خاص است. قرآن دارد فَمَنْ يُرِدِ اللَّهُ أَنْ يَهْدِيَهُ يَشْرَحْ صَدْرَهُ لِلْإِسْلَامِ [آیه 125 سوره انعام] کسی که خدا بخواهد او را هدایت کند، یعنی هدایت خاص، هدایت اختصاصی، به او شرح صدر مرحمت می کند. در آیه ای دیگر می فرمایند که أَفَمَنْ شَرَحَ اللَّهُ صَدْرَهُ لِلْإِسْلَامِ فَهُوَ عَلَى نُورٍ مِنْ رَبِّهِ [آیه 22 سوره زمر]. به یک نور می رسد. این نورتازه است. عطای خداست. ثمره پاکی است. من در عمل پاک بوده ام. از پاکی های موهبتی ماه رمضان و ماه محرم استفاده کرده ام. نگذاشته ام خراب بشود. مراقبت کرده ام. به یک نور می رسم. این نور، نوری است که شما را به راه راست می برد. فَمَنْ يُرِدِ اللَّهُ أَنْ يَهْدِيَهُ يَشْرَحْ صَدْرَهُ لِلْإِسْلَامِ. أَفَمَنْ شَرَحَ اللَّهُ صَدْرَهُ لِلْإِسْلَامِ فَهُوَ عَلَى نُورٍ مِنْ رَبِّهِ. و بعد در پایان این دسته از آیات می فرمایند ذلِكَ هُدَى اللَّهِ يَهْدِي بِهِ مَنْ يَشاءُ [آیه 88 سوره انعام]. این هدایت خاصه است. هرکسی را که خدا بخواهد، خدا بخواهد، بیخود، گتره این نمی خواهد، کسی که زحمت می کشد می خواهد، آن کسی را که زحمت می کشد، اراده می کند که هدایت کند. هدایت خاصه. ذلِكَ هُدَى اللَّهِ يَهْدِي بِهِ مَنْ يَشاءُ. هرکس را که بخواهد، زحمتش را کشیده باشد، بهای به دست آوردن چنین مرحمت بزرگی را، بهایش را پرداخته باشد، که بهایش هیچ چیزی نیست جز استفاده از آن موهبت های ماه رمضان و ماه محرم و زحمت های شخصی آن فرد برای پاک نگاه داشتن چشمش، زبانش، گوشش. آنچه می خورد. معاشرتش. رفتارش با زن و بچه اش. رفتارش با زیر دستانش. اگر همه اینها، این زحمت ها را کشید و توانست اینها را پاک نگاه دارد، این به آن نور می رسد. به آن هدایت خاصه می رسد. به شرح صدر می رسد. خب اگر به شرح صدر برسد، در آیات سوره انعام یک چیزی می فرماید که یک حرف تازه است. می فرماید: وَ هذا صِراطُ رَبِّكَ مُسْتَقِيماً [آیه 126]. این صراط مستقیم خداست که مستقیم او را به رضوان خدا می رساند. دیگر هیچ کج و معوجی در آن وجود ندارد. در این راه گودال و دره و کوه وجود ندارد. راه مستقیم است به سوی رضوان خدا. بعد می فرماید: لَهُمْ دارُ السَّلامِ عِنْدَ رَبِّهِمْ [آیه 127 سوره انعام]. اینها سرانجام به دارالسلام خدای خودشان می رسند. به دارالسلام. دارالسلام آنجایی ست که هیچ رنجی نیست. هیچ مشکلی وجود ندارد. همه چیزش راحتی و امنیت و خوشی و لذت است. همه چیزش راحتی و خوشی و امنیت و لذت است. بعد یک چیز دیگر می فرماید که آن بسیار مهم است. لَهُمْ دارُ السَّلامِ عِنْدَ رَبِّهِمْ. این دار السلامی که ما اینها را وعده کرده ایم و آنها را به آنجا می بریم، نزد ربّ شان است. اینها همسایه خدا می شوند. همسایه مراهم خدا می شوند. همسایه رضای خدا می شون. همسایه عنایات خدا می شوند. همیشه بر سر آنها بارانی از عنایت، رحمت و الطاف الهی است. باز یک چیز دیگر می فرماید که آن هم باز خیلی مهم است. وَهُوَ وَلِيُّهُمْ [آیه 127]. اینها به ولایت الهی می رسند. ولایت الهی یعنی چه؟ یعنی اینها دیگر در تحت سرپرستی خاص خدای مهربان و خدای ارحم الراحمین قرار می گیرند. در تحت سرپرستی خدای مهربان و خدای ارحم الراحمین قرار می گیرند. زحمت هایشان به ثمر می رسد. اینها به دارالسلام می روند. اینها به همسایگی مراحم الهی می روند. به همسایگی رضوان الهی می روند و می رسند. اینها به ولایت الهی می رسند. دست مرحمت خدا را همیشه بر سر خودشان حس می کنند. حس که لفظ کوچکی است. به تمام جان شان در می یابند. وجدان می کنند. می یابند. در هرصورت زحمت عملی مقدمه است. من باید چشمم را مراقبت کنم. حتی سعی کنند یک دانه هم لغزش نکند. زبانم را حفظ کنم. سعی کنم حتی یک بار هم لغزش نکند. گوشم، غذایی که می خورم، رفتاری که با زن و بچه ام دارم. رفتاری که با پدرو مادرم دارم. رفتاری که با مردم دارم. رفتاری که با زیردستانم دارم. باید مواظبت کند. شخص باید اینها را مواظبت کند. تا به آنجایی برسد که همسایه خدا بشود. همسایه مراحم خدا بشود. همسایه خدا بشود، یعنی همسایه مراحم خدا[بشود.] همیشه مرحمت است. همیشه لطف است. همیشه رحمت است.

السلام علیک یا ابا عبدالله وَ عَلَی الاَرْواحِ الَّتی حَلَّتْ بِفِناَّئِکَ عَلَیْکَ مِنّی سَلامُ اللَّهِ اَبَداً ما بَقیتُ وَ بَقِیَ اللَّیْلُ وَ النَّهارُ وَ لاجَعَلَهُ اللَّهُ آخِرَ الْعَهْدِ مِنّی لِزِیارَتِکُمْ. اَلسَّلامُ عَلَی الْحُسَیْنِ وَ عَلی عَلِیِّ بْنِ الْحُسَیْنِ وَ عَلی اَوْلادِ الْحُسَیْنِ وَ عَلی اَصْحابِ الْحُسَیْنِ

ما باید جهات بهداشتی را خیلی با دقت مراعات کنیم. خیلی با دقت مراعات کنیم. احتمال دارد که در ماه هایی  که به زودی به آن می رسیم، یعنی ماه های پاییز و زمستان یک اوج دیگری برای ... خدایی نکرده خدایی نکرده خدایی نکرده ببرای کرونا داشته باشیم. مواظبت واجب است. مواظبت واجب و لازم است. و قبل از اینکه این دوره پیش بیاید باید توسل کنیم. زیاد. صدقه بدهیم، زیاد. گوسفند به عنوان صدقه و برای سلامتی امام زمان اگر توانایی داریم بکشیم. اگر توانایی داریم بیش از یک دانه بکشیم. اگر من توانایی مالی دارم گوسفندهای متعدد برای سلامتی امت، برای سلامتی امت، به عنوان صدقه سلامتی امام زمان بکشم و به فقرا بدهم. به فقرا بدهم.

السلام علیک یا ابا عبدالله طبق یک نقل بچه اش را روی دستش گرفت. به میدان آمد. حالت بچه جوری بود که اگر دشمن دقت می کرد می دید که این بچه از حال رفته. از حال رفته یعنی چه؟ سرش به طرف راست یا به طرف چپ مایل شده. نمی تواند سرش را نگاه دارد. چشم هایش باز نیست. از دهانش ناله و گریه ای به گوش نمی رسد. دیگر جان ندارد گریه کند. مثل ماهی که در آخرین لحظات عمرش به اندک حرکتی به لب هایش می دهد. امام اینجوری فرمود، بچه من تلظی می کند. أما تَرَونَ کَیفَ یَتَلظّی عَطَشا فبین ما هو یخاطبهم. هنوز داشت با آنها صحبت می کرد. یعنی صحبت پایان نپذیرفته بود که تیر حرمله آمد. گوش تا گوش این بچه خردسال شش ماهه را ضبح کرد. تیر کارش سوراخ کردن است. شمشیر و خنجر کارش بریدن است. این کار خنجر و شمشیر را کرد. از این گوش تا آن گوش. از این رگ گردن تا آن رگ گردن را قطع کرد. قاعدتا سر تا یک حدی از بدن جدا شد و روی شانه پدر افتاد. امام فرمود که هَوِّن عَلَی مَا نَزَلَ بِی. این بار سنگین مصیبت در نظرم آسان است. چون در برابر چشم خداست. خدا آن را می بیند. این را خدا از من خواسته است که همه چیزم را در راه او برای هدایت امت فدا کنم. من حتی از این شیرخواره خودم نیز گذشتم. او را در راه خدا برای هدایت امت قربانی کرده ام. و لا حول و لا قوه الا بالله العلی العظیم.

اللهم انا نسئلک و ندعوک بسمک الاعظم یا الله... هفت بار یا ارحم الراحمین. در امر فرج و ظهور ولی ات تعجیل و تسهیل بفرما. امر فرجش را اصلاح بفرما. مشکلات فرجش را برطرف بفرما. فلب مبارکش را به فرجش شادمان بفرما. حوائج آن حضرت و حوائج همه دوستانش را فوق رغبت شان برآورده به خیر و عافیت بفرما. بلا را از این کشور دور بفرما. مشکل این مریضی را از کشور ما و از همه عالم اسلام دور بفرما. این مریضی را به سهل، به سهولت و آسانی برای مردم ما، مشکلش را حل بفرما. همه مریض های این ویرس منحوس را شفای عاجل و کامل و خیر مرحمت بفرما. این بلا را از سر ما دور بفرما. امنیت، عافیت، وسعت رزق بر کشور ما نازل بفرما. حضرت رهبر را طول عمر و عزت بیشتر و سلامتی کامل و نفوذ کلام بیشتر مرحمت بفرما. بلا را از جان و جسم ایشان دور بفرما. از همه خدمتگزاران به این کشور، مسئولان سلامت کشور، بلا را از جان شان دور بفرما. به آنها اجر جزیل مرحمت بفرما. زندگی شان را بی بلا قرار بده. این بلا را بالخصوص از آنها در بفرما. آنچه گفتیم و آنچه نگفتیم و به آن محتاجیم به ما مرحمت بفرما. ما را لحظه و کمتر از لحظه ای به خودمان وامگذار. به حول و قوه خودمان وامگذار. آنچه گفتیم و آنچه نگفتیم و به آن محتاجیم به فضل و  کرمت به ما مرحمت بفرما. به جاه محمد و آله. صل علی محمد و آله. اللهم صل علی محمد و آل محمد. از همه شما التماس دعا داریم. اللهم صل علی محمد و آل محمد.