مرحوم حاج حسین آقای معصومی دایی این بنده که از اخیار و ابرار تهران بودند می فرمودند: ما هرشب در جلسه مرحوم آقای آقاشیخ مرتضی شرکت می کردیم. نماز بود و مسئله بود و حدیث و موعظه و توسل. مدتی ایشان در نماز سهو می کردند. نماز اول شک می کردند بعد در نماز دوم و همچنین شب های بعد. ما اوایل هر یک از این سهو ها را به نوعی توجیه می کردیم. اما سهو خیلی تکرار شد. عاقبت یک شب آقای آقا تقی کرمانشاهی -که از اخیار علمای اهل تهران و از بیت رفیع وحید بهبهانی بود، و همه چیزش را رها و مصاحبت با آقای آقاشیخ مرتضی را انتخاب کرده بود- به محضر ایشان رفته عرضه داشت: آقا چه خبر شده است؟ چرا در تمام نمازها سهو می کنید؟ در جواب فرمود: یک حدیث دیده ام که رسول خدا صلی الله و علیه و آله و سلم به امیر المؤمنین علیه السلام فرمود: یا علی! آن مقدار که تو راه حق را می دانی، شیطان راه باطل را می داند. من در مانده و حیران شده ام که با این شیطان که این همه راه باطل را می داند من چه کنم؟