سوال:
با عرض سلام و ادب
سالهاست که برای فرزند دوم نذر و دعا و چله گرفتم ولی بچه دار نشدیم از این بابت خیلی افسرده ام چون بخش زیادی از آن را ناشی از کوتاهی های خودمان می دانم که می خواهم جبران کنم ولی دیگر نمی شود. زندگیمان سرد و بی برکت است دلم برای تنهایی پسرم می سوزد. هرچند با اسباب مادی ناممکن به نظر می رسد ولی هنوز به معجزه ای امیدوارم. چه توصیه ای می فرمایید. همچنان دعا کنم، به دنیال راههای سختی مثل دریافت تخمک اهدایی، جنین اهدایی یا آوردن بچه بروم یا بپذیرم که تا آخر عمر قسمتم همین یک بچه است؟