پاسخ به سوال در مورد مسائل اعتقادی
سوال:
سلام علیکم ، بنده هر وقت میخواهم حواسم به رفتارم باشد و مراقبه داشته باشم ، پس از چند روز شبهات به صورت عجیبی به قلبم رو میآورد و عذابم میدهد ، انگار بعد از چند روز (که حال خوبی دارم) یک دفعه به طور کلی سیم با خدا قطع میشود و هر چه میزنم وصل نمیشود ، آیا این وضع امتحان خداست یا اینکه به سبب گناهانی که داشتم خدا نمیخواهد به او نزدیک شوم ؟ این حالت عذابم میدهد که هرچند وقت یکبار در مسائل تکراری شبهه به من رجوع میکنه ، آیا راه حلی برای خلاصی از این عذاب برای همیشه هست ؟ (شبهات مخصوصا در این زمینه که گاهی اوقات ما ائمه را خیلی بیشتر از خدا میخوانیم و تمام حاجات را به جای اینکه در خانه خدا برویم از آنها میخواهیم ، آیا این درست است ؟) آرزوی من اینه تو مسئله توسل گره های اعتقادیم باز شده و با اعتقاد صحیح زیر پرچم ائمه باشم
پاسخ:
حجت الاسلام و المسلمین جاودان فرمودند: سلام علیکم و رحمة الله،وقتی آدم میخواهد حواسش به رفتارش باشد یعنی مهمترین کاری که ممکن است آدم علیه شیطان بکند البته شیطان به جنگ می آید. در این صورت تنها راه ممکن مقاومت بر آن مراقبت خواهد بود اگر آدم پافشاری کند به مقصد می رسد.ضمناَ بدانید که شما ائمه اطهار را جدای از خدای متعال فرض کرده اید – این جدالی درست نیست در حالی که آنها ولی خدایند سفیر خدایند واسطه خدای متعال و بندگانند این عبارت در زیارت را بیاد بیاورید من والاکم فقد وال الله و من عداکم فقد عادی الله و من احبکم فقد احب الله و من ابغضکم فقد ابغض الله و من اعتصم بکم فقد اعتصم بالله من اطاعکم فقد اطاع الله و من عصاکم فقد عصی الله و من احبکم فقد احبّ الله زیارت جامعه کبیره یا السلام علی من والاهم فقد والی الله ومن عاداهم فقد عادی الله و من عرفهم فقد عرف الله من جهلهم فقد جله الله ومن اعتصم بهم فقد اعتصم بالله و من تخلی منهم فقد تخلی من الله عزوجل زیارت جامعه اول