سوال:
سلام
بنده بنا به دلایلی،متاسفانه دوستی که به قول معروف پایه باشد و باهم چند روز یکبار بیرون برویم و تفریح کنم و باعث انبساط خاطرم شود ندارم،
دوستانی دارم که دیر به دیر میتوانیم هم را ببینیم و عموما برای هیئت رفتن.
دلیل اصلی که باعث اندوه بنده شده این است که دوستانی که در راهنمایی و دبیرستان داشتم، متاسفانه رابطه ام را باهاشون ادامه ندادم و حفظ نکردم چون نیازی نمی دیدم! در حالیکه باید ادامه میدادم ارتباط را ، والان افسوس میخورم ،چندباری هم سعی کردم دوباره همو ببینم ولی آنها به دوری عادت کرده اند