خدا نکند. بیرون کردن ما، بیرون شدن ما از لشکر امام زمان گران تمام می شود. یعنی گران معنوی. نمی دانیم آن وقت عاقبت مان چه می شود.
تحقیر مومن گناه کبیره است. توهین به یک مومن، گناه کبیره است. سرزنش مومن، گناه کبیره است. تمسخر مومن گناه کبیره است. شما می گوییم یعنی من هیچ چیز نگویم؟ نه آقا هرچه می خواهی بگویی بگو. اما گناه درونش نباشد. حرف درست بزن.
هرگلی کاشتی، خودت کاشتی. نکاشتی، نکاشتی. هربار که چشمت را نسبت به نامحرم بستی، کاملا بستی، داری یک گلی برای خودت می کاری. خب. آدم به جایی می رسد که فقط خدا برتر از اوست. اینها متقیان اند. اینها که صاحب اختیارند، به این سلطنت می رسند، اینها متقیان اند. آن وقت امیرالمومنین امام متقیان است.
بالاترین شادمانی ها را هم آدم به دست آورده باشد، با یک مدت کوتاهی عادی می شود. بچه ها و جوان ها اینجا زیادند. کنکور قبول می شوند. چند روز خوش است؟
عید غدیر شهر ما به هم ریخته بود. از در و دیوار عید می بارید. بالخصوص آن وقت. بعدها همینطور بود اما هی یواش یواش کم شد. کم شد. مثلا مردم به صورت دسته جمعی، یک نفری، جمعی، به دیدن سادات محل می رفتند. عید غدیر بود. به دیدن سادات محل می رفتند. اگر عالم محل بود و سید بود، خب مثلا او اول. رفت و آمد بودها. یعنی تمام روز را آدم احساس می کرد در محله رفت و آمد است.
کسی که خیلی خوب گریه می کند، برای امام حسین گریه می کند، برای توسل گریه می کند. دوتا حرف است دیگر. آدم یکی برای عزای امام حسین گریه می کند. یکی برای توسل. یعنی دست به دامانش است و دارد گریه می کند. یا در خانه خدا برای بدی هایش و گناهانش گریه می کند.
ان شاء الله شما می آیید به روضه حضرت اباعبدالله علیه السلام. یک قطره اشک، فقط یک قطره اشک درست از چشم تان می ریزد و روی صورت تان می آید و خدا همه این کج و کولگی ها را می بخشد. این هم هست. از اینها هم داریم. حالا چه کسی به این می رسد؟
خیلی جاها نباید حرف بزند. من گاهی می خواستم مثلا یک جمله بگویم. دو سه روز است دارم فکر می کنم که این را چجوری بگویم که تویش دروغ در نیاید. ما باید همه حرف هایمان را اینجور فکر کنیم.
هرکس که عمل صالح بکند. مرد یا زن. فرق نمی کند. این را همگان، هر انسانی. ببینید اینجا آنجایی است که بین زن و مرد هیچ فرقی نیست. در ساختمان این عالم یک فرق هایی بین زن و مرد هست. یک وظایفی مردان دارند و یک وظایفی زنان دارند. یک اختلافاتی هست. اما همه اش فقط مال همین عالم است. از اینجا که بروی نیست.
ما در روزهای گذشته عید بزرگ غدیر را داشتیم. آیاتی که مربوط به غدیر است در قرآن در سوره مائده [آمده.] فقط آدم باید چشمش را باز کند و دقت کند تا ببیند که غدیر از این آیات قابل فهم و استفاده است.
خدای متعال یعنی ربّ. حالا این حرف یک ذره پیچیده است. همه پیامبران را ربّ عالم فرستاده است. همه کتاب های آسمانی را رب عالم فرستاده است. همه دستوراتی که در دین آمده دستورات رب جهان است. رب شما گفته نماز بخوان. وظیفه رب بوده این حرف را بزند. ببینید این خدایی که رب است، خالق هم هست.
ببینید دعای اول تان که شاید این مهم ترین دعای همیشه ماست، مهم ترین دعای همیشه ما، مهم ترین دعای همیشه ما، دعای عاقبت به خیری است.
ببینید شهید چرا قیمت دارد؟ چون این تن که مال خدا بوده داد دست خدا. آقا بفرمایید. این امانت تان مال شما. ببخشید من خرابش کردم. مثلا. اگر ما این را بفهمیم. اگر بفهمیم. تمام دستورات دینی تمرین است برای اینکه تو هِی از مالکیت خودت دست برداری.
حضرت یونس پیغمبر خدا بود. به یک قومی مبعوث شده بود. صد هزار نفر قومش بودند. یک اشتباه کرد. به خاطر یک اشتباه به زندان رفته. فرمودند که اگر تسبیح خدا نکرده بود... هی سراسر مدتی که در محبس بوده، هی گفت: إنِّی کُنتُ مِنَ الظّالمین. خدایا من اشتباه کردم.اگر اینجور نگفته بود، اقرار نکرده بود، این تا قیامت می ماند، در شکم ماهی.
شما یک کاری کردی به مقام انسانیت رسیده ای. به آن حیات برتر رسیده ای. به حیات طیبه رسیده ای. وقتی در حیات طیبه داری نماز می خوانی، داری نماز می خوانی. می گویند آقا همه نمازهای عمرت را ما اینجور قیمت می گذاریم. اولش که من اینجور نماز نمی خواندم که. می گویند شصت سال عمر همه به نماز برتر محاسبه می شود.
یک عبارتی درمورد حضرت رضا علیه السلام هست که درمورد هیچ امام دیگری نیست. حضرت صادق علیه السلام فرمودند غُوثُ الأمَّهِ وَ غِیاثُها. غُوثُ الأمَّهِ وَ غِیاثُها. عجیب است ها. ایشان امت اسلام را نجات داده است. جان خودش را هم پایش گذاشته.
در نماز جماعت ماموم در اعمالش باید از امام پیروی کند. پیروی یعنی چه؟ پی روی. اجازه دادند. عیب ندارد.حتی اگر با امام هم حرکت کنی، عیب ندارد. یعنی با همدیگر به رکوع بروید. جلو، جایز نیست. اگر آدم جلوتر از امام عمل کند، دارد گناه می کند.
هر امامی در عصر خودش باید با مشکلات زمان خودش مقابله و مبارزه کند. مشکلات زمان. عصر حضرت زین العابدین علیه السلام عصر فساد فراگیر عام مسلمانان در بگویید، درتمام عالم اسلام است. اگر این را نگوییم حداقل بگوییم در مرکز اسلام، مکه و مدینه و همه شهرهای اصلی.
از این طرف عالم به آن طرف که بروی، همه چیز جدی است. مردم من را می گفتند خیلی آدم خوبی است. هی هم التماس دعا می گفتند. آنور این چیزها را نمی فهمند یعنی چه. آدم خوب هستی یا نیستی. خوبی ات را بیاور. اگر آوردی، خب حساب می کنند. به اندازه ای که خوبی هم حساب می کنند. نه یک ذره اضافه می شود و نه کم. عالم دقیق، دقیق، دقیق... فقط واقعیت حاکم است. فقط واقعیت حاکم است.
اگر کسی کارش، کاری است که مردم از او می ترسند. اگر کسی برای مردم ترس به بار می آورد، این آدم را در قیامت، فقط قیامتش ها، نه بعد از قیامت، یعنی اینکه بعد که به جهنم می برندش چه می شود را نمی دانیم. فعلا این را می دانیم. در قیامت در ترس حبس می کنند.